خادم: بختیار با ترور امام خمینی مخالف بود
جواد خادم که در کابینه بختیار وزیر مسکن و شهرسازی بود، می‌گوید که آخرین نخست‌وزیر دوره پهلوی برای ترور امام خمینی به کمک اسرائیلی‌ها نیاز نداشت زیرا از پدرش (ابوالقاسم خادم) گرفته تا بعضی از افسران ارتش که بعدا هسته اصلی حرکت نظامی نوژه را تشکیل دادند آماده انجام این کار بودند.
خادم در یادداشتی که برای بی‌بی‌سی نوشته، بختیار را بهترین نامزد نخست‌وزیری از نظر اسرائیلی‌ها خوانده است: «در بحبوحه تلاش پادشاه ایران برای واگذاری پست نخست‌وزیری به شخصیتی توانا و مورد پسند مردم که در ضمن مورد قبول جامعه بین‌المللی نیز باشد، سازمان‌های اطلاعاتی غرب و اسرائیل با شناخت ناچیزی که از توان رهبران مخالف شاه داشتند در بن‌بست قرار گرفته بودند. دولت اسرائیل که ایجاد یک جمهوری اسلامی را بزرگترین خطر برای امنیت دراز مدت خود می‌دانست بیش از دیگران در تکاپوی شناسایی رهبران مخالف بود. آن‌ها دست به دامن واسطه‌های بی‌شماری برای انجام ملاقات‌های خصوصی و آشنایی بیشتر با برنامه‌های این رهبران و به خصوص سیاست آنان نسبت به اسرائیل بودند. اسرائیلی‌ها توانستند تقریبا با تمام سران مخالفان پادشاه ایران ملاقات کنند و از نظریات و نیت سیاسی آن‌ها باخبر شوند. از نظر آن‌ها شاپور بختیار بر‌ترین نامزد بود و به ویژه به مبارزات ضد فاشیستی وی در دوران جنگ جهانی دوم در چارچوب سازمان مقاومت ملی فرانسه و مخالفت شدید وی با دخالت مذهب در امور جاری کشور ارج می‌نهادند. اما آن‌ها دریافتند که پادشاه ایران نسبت به شاپور بختیار نظر مساعدی ندارد و او آخرین شخصیتی خواهد بود که شاه به نخست‌وزیری وی رضا دهد. لابی اسرائیل در اروپا و آمریکا برای قبولاندن بختیار به پادشاه ایران دست به کار شد و لابی قدرتمند آن‌ها در انگلستان گوی سبقت را ربود و جرج براون از طرف دولت فخیمه انگلستان عازم تهران گردید تا به پادشاه ایران بقبولاند تنها کارت برنده برای جلوگیری از موفقیت انقلاب اسلامی، شاپور بختیار است. پادشاه ایران با اکراه پذیرفت و در یکی از مصاحبه‌های پس از انقلاب نیز از فشار دولت انگلیس برای نخست‌وزیری بختیار یاد کرد.»
وی افزود: «شاپور بختیار خود به خوبی از ناتوانایی در جلوگیری از انقلاب آگاه بود، تا آنجا که در اولین نشست دولت خود بدون کوچکترین پرده‌پوشی به وزرا یادآور شد که شانس موفقیت بسیار اندک است و هر که بخواهد استعفا بدهد مانعی نیست. بعد از آنکه مسلم شد شاپور بختیار موفق نخواهد شد، اشخاص مختلف پیشنهادهای بسیاری عرضه می‌داشتند و ترور [آیت‌الله] خمینی در رأس این پیشنهاد‌ها بود. از امرای ارتش گرفته تا پدر من (ابوالقاسم خادم) و بعضی دوستان غیرسیاسی وی به این راهکار می‌اندیشیدند.»
خادم مدعی است اغلب در جریان طرح‌های ترور امام خمینی بوده چرا که همراه با مهندس رضا حاج مرزبان در جلسات امنیتی شرکت می‌کرد و فاش کرده «در یکی از این جلسات چند تن از امرای ارتش (بدون آقای قره‌باغی) و آقای زفریر حضور داشتند (هنوز دستگاه‌هایی امنیتی و اطلاعاتی کشور از همکاری اسرائیلی‌ها برخوردار بودند). در این نشست، صحبت از نقش شخص [آیت‌الله] خمینی در انقلاب شد و همه حاضران وجود شخص [آیت‌الله] خمینی را تنها عامل پیشرفت انقلاب می‌دانستند و حتی نسبت به چگونگی جلوگیری از نشستن احتمالی هواپیمای حامل آقای خمینی بحث شد. همچنین در مورد ترور آقای خمینی در پاریس توسط مأموران ضربتی اطلاعات و امکان استفاده از یکی از منسوبان دکتر سنجابی که مأمور سیا بود و به [آیت‌الله] خمینی دسترسی داشت گفت‌وگو شد. آقای بختیار در تمام مدت یا ساکت بود یا از راه‌حل‌های دیگر صحبت می‌کرد و شاید آقای زفریر سکوت آقای بختیار را دال بر موافقت او و تقاضای کمک پنداشته است، لیکن بختیار برای ترور آقای خمینی به کمک اسرائیلی‌ها نیاز نداشت زیرا از پدر من گرفته تا بعضی از افسران ارتش که بعدا هسته اصلی حرکت نظامی نوژه را تشکیل دادند آماده انجام این کار بودند.»
وی در ادامه نوشت: «از جمله راه‌حل‌های دیگر، به اصرار دکتر علینقی بیانی، فرستادن نامه معروف شاپور بختیار به آقای خمینی بود که بر خلاف میل او تا اندازه‌ای بوی مماشات می‌داد، اما پس از رد این نامه از سوی [آیت‌الله] خمینی باز هم آقای بختیار زیر بار پیشنهاد ترور نرفت. اینطور به نظر می‌آید که اسرائیلی‌ها فکر ترور [آیت‌الله] خمینی را داشتند، اما در مفید بودن آن مردد بودند، هر چند این امری مسلم است که وقتی مسئله امنیت اسرائیل مطرح باشد اخلاقیات در مد نظر نیست.»
این وزیر کابینه بختیار یادآوری کرده که «در جریان طراحی حرکت نظامی نوژه در پاریس، یکی از افسران ارتش که به آقای بختیار نزدیک بود و ضمنا از بستگان تیمسار ریاحی وزیر جنگ دکتر مصدق بود برای معالجه به پاریس رفته بود. وی که مبتلا به سرطان بود و بیش از چند صباحی از عمرش باقی نمانده بود، آمادگی خود را برای ترور [آیت‌الله] خمینی اعلام داشت ولی این بار هم آقای بختیار مخالفت کرد.»
او بر این نظر است که اسرائیلی‌ها، شاپور بختیار را شخصیتی فرا‌تر از سیاست به شمار می‌آوردند و افزوده است: «به همین دلایل اسرائیلی‌ها برای خروج آقای بختیار از ایران از هیچ کمکی مضایقه نکردند.»
نظر شما :