مجید رهنما، اولین وزیر علوم ایران درگذشت

به گزارش رادیو بین‌المللی فرانسه، پدر مجید رهنما، زین‌العابدین رهنما، روزنامه‌نگار و نویسنده بود که به دلیل نوشتن مقالات انتقادی علیه رضاشاه و خانواده پهلوی زندانی شد و بعد از مدتی برای زندگی به عراق و لبنان رفت. هرچند پس از پایان حکومت رضاشاه به کشور بازگشت و بعد‌ها وزیر مختار ایران در فرانسه و سفیر آن در چند کشور عربی شد.

مجید رهنما، فرزند او، تحصیلاتش را در بیروت و پاریس تا درجه دکترای حقوق و اقتصاد ادامه داد. در کارنامه او ۱۲ دوره نمایندگی ایران در سازمان ملل و عضویت در هیات اجرایی یونسکو نیز هست.

مجید رهنما، سال ۱۳۴۶ وزیر علوم و آموزش عالی شد، اما مدتی پس از حضور در این وزارتخانه در سال ۱۳۵۱ از سمت خود استعفا داد. مجید رهنما، پس از استعفا، طرح آموزشی- عمرانی «الشتر» را در لرستان اجرا کرد، طرحی که به گفته فریده رهنما همچنان و به شکلی نو و با نامی دیگر ادامه دارد.

مجید رهنما، در سال‌های گذشته آثار بسیاری منتشر کرده است. یکی از آثار او در فرانسه مورد توجه بسیار قرار گرفت و در کمتر از یک سال سه بار تجدید چاپ شد. این کتاب که با عنوان «وقتی فلاکت، فقر را می‌راند» ترجمه شده، به بحث درباره تفاوت‌های افراد فقیر با اصل فقر در دنیا می‌پردازد. فریده رهنما، معتقد است که نام این کتاب در ترجمه فارسی آن چندان قابل ارتباط با مفهوم آن نیست.

داریوش شایگان، نویسنده که سابقه چندین سال دوستی با مجید رهنما دارد، او را دارای شخصیتی شفاف می‌داند که بیش از هر چیز کنجکاوی و جوانی ذهن، در رفتارش بارز بوده است. وی همچنین مجید رهنما را «پیرجوان دوست‌داشتنی» می‌خواند که با وجود کهولت سن، ذهنی جوان داشت.