نگاهی به کتاب «اقلیم خاطرات» اثر فاطمه طباطبایی- فخرالسادات محتشمی‌پور

۲۳ مرداد ۱۳۹۰ | ۲۱:۱۴ کد : ۱۱۵۶ از دیگر رسانه‌ها
شاید یکی از دستاوردهای ارجمند بازدید نمایشگاه کتاب امسال برای من، علاوه بر آشنایی با معدود آثار ارزشمند تازه منتشر شده، تهیه کتاب اقلیم خاطرات، نوشته دکتر فاطمه طباطبایی باشد که توسط انتشارات پژوهشکده امام‌خمینی‌(ره) و انقلاب اسلامی در سال جاری منتشر شده است. با وجود فرصت محدودی که اینجانب برای مطالعه دارم اما گرایش به خاطره‌نویسی و خاطره‌خوانی و علاقه به درک بهتر تاریخ و مقاطع تاریخی با بهره‌گیری از اسناد نویافته و احترامی که برای این بانوی عارف و متخلق به اخلاق قایلم، مرا بر آن داشت که مطالعه «اقلیم خاطرات» را در اولویت خواندنی‌ها بگذارم و در حین مطالعه نیز تهیه کتاب و خواندنش را به دوستان و عزیزان بویژه همسر گران‌قدرم توصیه کنم.

 

 

معرفی کتاب

 

چاپ اول این کتاب (۱۳۹۰) در ۶۱۲ صفحه به شکل مصور (رنگی) و در قطع وزیری است. توسط نگارنده به بانو خدیجه ثقفی، همسر امام‌خمینی‌(ره) تقدیم شده است. اقلیم خاطرات در هشت فصل نگارش شده که هر یک در پایان پی‌نوشت‌هایی برای توضیح و تفسیر بیشتر پیرامون اشخاص، اماکن و ابنیه، آثار و تالیفات، نامه‌ها و پیام‌ها، تبارنامه‌ها و وقایع تاریخی ذکرشده در آن فصل دارد و این علاوه بر پاورقی‌هاست که توضیحات محدود‌تر برای وضوح و شفافیت مطلب، در آن‌ها آمده است. در پایان کتاب نیز خواننده می‌تواند در صورت نیاز از نمایه اشخاص، مکان‌ها، کتاب‌ها و نشریات و نمایه نهاد‌ها، حزب‌ها و گروه‌ها استفاده کند.

 

فصل اول کتاب به دوران نوجوانی نگارنده و نحوه آشنایی با خانواده همسرآینده‌اش و مراسم خواستگاری اختصاص دارد و در فصل دوم، خانواده نگارنده توسط او معرفی می‌شوند. فصل سوم به شرح روزهای زیبای عمر عروس امام اختصاص دارد که از هنگام پذیرش خواستگاری تا مراسم ازدواج و شروع زندگی مشترک و پس از آن تا آغاز مادری او و دوران کودکی نخستین نوه پسری مرجع تقلید تبعیدی ادامه می‌یابد. چهارمین فصل کتاب شامل شرح سفر به نجف و نخستین دیدار عروس و پدرشوهر است که علاوه بر نکات تاریخی دقیق و شرح خاطراتی از همسر امام و نیز خود ایشان، در عین حال گزارش‌های ارزشمندی از ویژگی‌های رفتاری امام راحل و نیز همسر ایشان دارد. فصل پنجم که مربوط به دوران بازگشت به ایران است، علاوه بر معرفی گروهی از نام‌آوران و همرزمان سیداحمد خمینی، حاوی اطلاعات جالبی درباره خانواده همسرامام و نحوه آشنایی ایشان با همسرشان و مراسم ازدواج و نحوه زیست آنان است که از قول بانو خدیجه ثقفی همسر مکرم امام بیان شده است. از وقایع مهم ذکر شده در فصل ششم «شهادت حاج آقا مصطفی» است و تحولاتی که در ایران رخ می‌دهد و نیز مشکلاتی که برای ادامه اقامت امام در نجف توسط دولت بعث عراق پیش می‌آید و بالاخره سفر پرماجرای ایشان به پاریس و در فصل هفتم شرح روزهای انقلاب در قم و تهران است و احساس خطر جدی رژیم پهلوی و متعاقب آن تغییر دولت و شرح تولد فرزند دوم نگارنده در غیبت پدر و دلتنگی‌های این خانواده کوچک نیز در همین فصل آمده است و بالاخره فصل هشتم به وقایع دوران اقامت امام در نوفل لوشاتو اختصاص دارد و مجموعه دیدار‌ها و ملاقات‌ها و پیام‌های ایشان و تشکیل شورای انقلاب و بالاخره فرار شاه از ایران و بازگشت امام‌خمینی (ره) به وطن با استقبال شکوه‌مند مردم ایران.

 

 

توضیحات مولف

 

نگارنده موقعیت خود را در مقام ثبت‌کننده وقایع زمانش، در پیش‌گفتار اینگونه شرح می‌دهد: «... در دورانی زندگی کردم که توانستم شاهد رویدادهای بزرگ و اشخاص سترگی باشم که نام و یاد آن‌ها هرگز از حافظه تاریخ محو نمی‌شود. افرادی که با خدا زیستن و جز او ندیدن را تجربه کردند و به همگان آموختند که در دوره کثرت‌زدگی و کمرنگ شدن معنویت می‌توان به گونه دیگر اندیشید و خدا را همواره در راس حقیقت که نه، در عین حقیقت دید و همچنان از بار مسوولیت و کمک به خلق شانه خالی نکرد. کسانی که طعم تلخ ملامت در راه معشوق را چشیدند و دم از «اللهم ارزقنی حلاوه محبتک» فرو نبستند. لحظات سخت ملامت و شکنجه از خدا بی‌خبران و دل به دنیا سپردگان را تحمل کردند و کمتر از آنی دل از معبود و راه وصال او باز نگرفتند. من نیز اعتراف می‌کنم که اگر حقیقت را نچشیدم، شاهد لذت‌ها و شرب مدام برخی از نام‌آوران سرزمینم بودم و توانستم هرچند با ضعف و نقصان، آینه‌وار پنجره برابر دیدگان شما بگشایم و ...»

 

و در اهمیت تاریخ شفاهی که سرچشمه تمام تاریخ‌نگاری‌هاست و قدمتی دیرینه دارد سخن می‌راند و برای تبری جستن از تعصبات و کاستی‌ها و ضعف‌های ویژه تاریخ شفاهی، تاکید می‌دارد که از تحلیل خودداری کرده و با توجه به الزاماتی که در ذیل خواهد آمد، صرفا به ذکر وقایع پرداخته است. نگارنده معرفی خاندان خود را به دلیل اثربخشی آنان در روند اصلاح جریان اجتماعی ایران می‌داند و علت استفاده از اسناد و تصاویر و پی‌نوشت‌ها را نیز برای سهولت کار تاریخ‌نگاران، پژوهشگران و مستند‌سازان بیان می‌کند.

 

الزاماتی که در خلق این اثر به آن‌ها توجه شده است، عبارتند از:

- تطبیق نقل‌ها با اسناد مرتبط و اقوال دیگران برای مصون ماندن از خطا.

- خودداری از ارایه تحلیل و نقل آنچه نسبت به آن اطمینان وجود نداشته است.

- دوری از حب و بغض‌ها در نقل روایات تاریخی و رعایت رسالت خاطره‌نویسی با وجود عشق عمیق به برخی شخصیت‌های مورد اشاره.

 

- نقل حوادث و وقایع با توجه به شرایط‌‌ همان زمان بدون در نظر گرفتن شرایط و ارزش‌های امروز.

 

آنچه این اثر را بدیع و خواندنی کرده، عبارت است از نوع نگاه زنانه به بزرگ‌ترین رویدادهای کشور در دوره مورد نظر که در عین حال نگاهی از درون است و نگارشی که متاثر از تیزبینی‌ها و دقت نظر زنانه است و چه بسا اگر مشاهده‌گر یک مرد بود، به دلیل نداشتن حساسیت‌های زنانه به ثبت و درج این وقایع همت نمی‌گماشت.

 

همچنین اطلاعات منحصر به فردی که تنها از اندرونی بیت امام و نزدیکان او قابل دریافت است و می‌تواند در یک مطالعه همه‌جانبه نقاط ابهام را برطرف کند و نیز دریافت اطلاعات ضمنی و فرعی در ارتباط با کشورهای دیگری چون عراق و لبنان و نیز شخصیت‌شناسی و علم رجال افزون بر صداقت کلام و روانی قلم نگارنده بخشی از ویژگی‌هایی است که اقلیم خاطرات را کتابی خواندنی و قابل استفاده کرده است و در این ارتباط نمی‌توان از موقعیت و وزن و اهمیت ناشر کتاب که واجد جایگاهی پژوهشی است، در قابل استناد کردن اثر چشم‌پوشی کرد.

 

 

برآیند:

 

هرچند به اعتقاد تاریخ‌پژوهان هنوز فرصت مناسب برای تحقیق و پژوهش عالمانه و بی‌طرفانه تاریخ انقلاب اسلامی نرسیده و برای این مهم به گذشت زمان بیشتر و انتشار اسناد و مدارک افزون‌تر و مشهودات و گفتار‌ها و یافته‌های قابل دسترس‌تر، نیاز است، اما عطش نسل نو برای دریافت منابعی موثق و قابل استناد متعلق به این دوره حایز اهمیت در تاریخ معاصر کشورمان از یک سو و گرایش وافر به تحریف تاریخ توسط کسانی که انقلاب اسلامی را آنگونه که بود و واقع شد، نمی‌پسندند و همسو با اغراض و سلیقه‌ها و بعضا منافع خود نمی‌دانند و بیم فراموش شدن واقعیت‌های تاریخی، رسالت همه مبارزان و کسانی که سهمی در وقوع این انقلاب داشته‌اند و رسالت شاهدان را در شرح اقدامات و افعال و اقوال و مشاهداتشان، سنگین‌تر می‌کند و بر تاریخ‌پژوهان این دوره است که با استفاده از منابع و اسناد و همه شواهد موجود مانع دست بردن در واقعیات تاریخی شوند و این انقلاب مردمی را که با توجه به ویژگی‌هایش در نوع خود پدیده نوظهور در تاریخ جهان به حساب می‌آید، آنچنان که بود، نه آنچنان که عده می‌پسندند و می‌خواهند باشد، بررسی کرده و نتایج تحقیقات خود را در معرض بهره‌مندی عمومی قرار دهند. در این ارتباط آثاری بی‌طرفانه و خالی از تعصب از این دست می‌تواند در مسیر تاریخ‌نگاری عالمانه راهگشا باشد.

 

 

منبع: روزنامه اعتماد

 

کلید واژه ها: فاطمه طباطبایی


نظر شما :