هوای تهران ناسالم است

عامل دیگر در این مورد وجود کارخانه‌های گوناگون مخصوصا کارخانه‌های آجرسازی در جنوب شهر است که همه روزه به میزانِ زیادی هوای شهر را مسموم می‌نمایند. گذشته از توسعه و افزایش کارخانه‌ها و اتومبیل‌ها، اکنون تهران مدت‌هاست که باغات و کشتزارهای خود را از دست داده و تبدیل به ساختمان می‌نمایند.

از میان رفتنِِ درختان که به منزلۀ ریۀ شهر بوده و با تولیدِ اکسیژنِ تازه می‌تواند هوا را تلطیف نماید خود عاملِِ دیگری در ناسالم ساختنِ آب و هوای تهران بشمار می‌رود. ۵ سال پیش یک هیات علمی سوئیسی که در پیرامون مسالۀ آب و هوای شهرهای آسیایی بررسی می‌نمود بر اثر آزمایش‌های خود آشکار ساخت که اکسیژنِ موجود در هوای تهران از مقدارِ اکسیژنِ تمام شهرهای ایران حتی آبادان به میزانِ قابل توجهی کمتر است. طبیعی است که از پنج‌ سال پیش تاکنون بر تعدادِ کارخانه‌ها و و وسائطِ نقلیۀ موتوری و نفوسِِ تهران افزوده شده و از سوی دیگر مقدار زیادی از باغات و کشتزار‌ها از میان رفته و تبدیل به ساختمان شده است.

تهران دارای تاریخی کهنسال است و ظاهرا دیگر در حدود یک هزار سال از عمر آن می‌گذرد ولی آغاز رونق و اهمیت آن را تنها می‌توان از دویست سال پیش و اواخر سلطنتِ دودمان صفویه دانست. یاقوت، جهانگرد و جغرافیدان قرن ۱۲ میلادی از طهران نامی برده، می‌نویسد: «منطقۀ بی‌اهمیتی است که آب و هوای ناسازگار داشته و جمعیتِ محدودِ آن بیشتر در دالان‌های زیرزمینی به سر می‌برند.»

کثرتِ فوق‌العادۀ اتومبیل در تهران باعث شده تا وزارتِ فرهنگ و شهربانی از مردم درخواست کنند تا مراقبِ جانِ اطفال بخصوص محصلین در خیابان‌ها باشند. رییس شهربانی گفت: محصلین هر روز چهار بار به مدرسه می‌روند و جانِ آن‌ها به هنگام عبور از خیابان‌ها با کثرتِ زیادِ اتومبیل در خطر است. مردم باید به فرزندانِ خود مقررات را آموزش دهند تا خطری جانِ آن‌ها را تهدید نکند. وی گفت خیابان‌های تهران گنجایشِ هشتاد هزار اتومبیل را ندارد و هر هفته ۱۵۰ اتومبیل به آن‌ها اضافه می‌شود.

روزنامه اطلاعات