شعر حدادعادل در وصف شهید مطهری

حکمت حکایتی ز لب دلربای توست

جان کلام در سخن جانفزای توست

اشراق اگر به مدرسه نوری فکنده است

آن نور، نور شعله چشم‌های توست

دست شفا نجات نبخشد به درد و رنج

داروی درد عشق به دارالشفای توست

حاجت به فهم شرح اشارات شیخ نیست

تا چشم ما به چشم اشارت‌نمای توست

با عقل سرخ، هستی و مستی به هم نساخت

خون جای باده قسمت جام بلای توست

یک قصه بیش نیست غم عشق و این عجب

کز هر زبان که می‌شنوم، ماجرای توست

«عادل» بگو چگونه دم از عشق می‌زنی

آنجا که آفتاب برآید نه جای توست

منبع: جهان