آیت‌الله موسوی اردبیلی: امام گفت آن‌هایی که فرار کرده‌اند، مالشان محترم است
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی و خبری جماران، ایشان با ابراز خوشحالی از این دیدار اظهار داشتند: امروز کار مهمی در دست دارید و اگر دقت بفرمایید این کار بزرگترین خدمت است، خصوصاً در این دوره‌ای که هر چه زمان می‌گذرد مسائل فراموش می‌شود.
این مرجع تقلید افزود: در دوران گذشته اسم امام مقدم بود و همه احترام می‌کردند اما دوران که می‌گذرد فراموش می‌شود و انسان باید فعالیتی بکند که فراموشی نظرات امام به زودی به سراغ ما نیاید و فاصله داشته باشد.
آیت‌الله العظمی اردبیلی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشتند: کتاب «وسیله» بعضی از مسائل را دارد که «عروه» ندارد اما دقتی که در عروه شده در وسیله نشده است، در عین حال نقل می‌کنند که آقای خویی گفتند: من راجع به آقای سید ابوالحسن اصفهانی خیلی نظر علمی نداشتم تا وسیله را نوشت و نگاه کردم و دیدم به حق خوب نوشته است. ولی امام هم تحریرالوسیله نوشتند و هم بر عروه حاشیه زدند و یکی از ۱۵ حاشیه عروه از امام است.
حضرت آیت‌الله موسوی اردبیلی افزودند: اخیراً دیدم آقایی نوشته بود که شرایع رسالهٔ عملیهٔ مرحوم محقق حلی است. علما به شرایع مراجعه کردند که از روی آن مسئله را به دست بیاورند، دیدند که کتاب علمی خوبی است. لذا به جای اینکه حاشیه بزنند، شرح کردند و ظاهراً اولین شرحی که بر شرایع نوشته شده، جواهر است که الآن در چاپ آخر ۴۰ جلدش چاپ شده و هنوز فکر می‌کنم که ۳ جلد دیگر باقی مانده باشد؛ بعد‌ها که عروه نوشته شد، دیدند که عروه را دست بگیرند بهتر است، چون جامع‌تر است.
ایشان با اشاره به اخلاص امام در نگارش تحریرالوسیله بیان داشتند: در آن اوایل که تحریرالوسیله چاپ شده بود (۱۳۴۵ یا ۱۳۴۶) در پشت جلد نوشته بودند «زعیم الحوزة العلمیه» و امام تا دیدند پاره کرده بودند و گفته بودند، به چه مناسبت زعیم حوزهٔ علمیه؟ چون آن زمان آقای حکیم هم زنده بودند. آقا مصطفی گفته بودند که پول این‌ها را مردم دادند چرا مال مردم را پاره کردید؟ امام گفته بود: اینکه روی جلد نوشته‌اند غلط است و باید پاره شود و گفتند چیز دیگری بنویسید.
آیت‌الله العظمی موسوی اردبیلی با یادآوری جایگاه «تحریر الوسیله» در نبود امام فرمودند: آدم وقتی که نعمت دستش است، قدرش را نمی‌داند این طبیعی است. ما امام را داشتیم و امام هم زنده بود و خیلی به کتاب تحریر مراجعه نمی‌کردیم و حضوراً با امام صحبت می‌کردیم اما الان دیگر اینطور نیست.
ایشان اضافه کرد: بعد از اینکه آقای بهشتی از دنیا رفت امام ما را خواست و فرمود: شما از دادستانی به دیوان عالی کشور بروید. گفتم: من این را با صراحت به شما می‌گویم، در آن مدتی که من در دادستانی بودم به مسائلی برخوردم که برای خود من حل شده نیست. شما اگر اجازه بفرمایید در آن مسائل من دخالت نکنم. ایشان فرمودند: اشکال ندارد.
آیت‌الله موسوی اردبیلی در پایان گفتند: لذا ما بنایمان بر این بود، در مواردی که شبهه داشتیم و تصمیم‌گیری در آن‌‌ها مشکل بود به نظرات امام عمل می‌شد. مثلاً نظر امام این بود آن‌هایی که فرار کرده‌اند، مالشان محترم است. ولی نظر من این بود که اگر غیرمسلمان باشد مالش محترم نیست، این نظر سبب شد که مثلاً اموالشان را مصادره می‌کردند ولی امام اینطور نمی‌گفت، لذا من به نظر خودم عمل نمی‌کردم.
نظر شما :