شاه و زاهدی

تاریخ ایرانی: از هفته‌ها قبل از کودتای ۲۸ مرداد و کمی پس از افشای توطئۀ قتل سرتیپ افشارطوس، رییس شهربانی دولت ملی، نام سرلشکر بازنشسته فضل‌الله زاهدی به عنوان گزینۀ احتمالی جانشینی دکتر محمد مصدق، نخست‌وزیر مطرح شده بود. او با توجه به شائبه مشارکتش در توطئه علیه دولت و اعمال حکومت نظامی، احتمال برخورد با خود را دور از ذهن نمی‌داشت، اینچنین بود که با تحصن در مجلس شورای ملی مدتی از برخورد احتمالی مصون ماند. تحصنی که ۱۴ اردیبهشت ۳۲ با حمایت آیت‌الله کاشانی نخستین رییس مجلس هفدهم آغاز شد و ۲۹ تیر ۳۲ با مساعدت و قول عدم برخورد قضایی از سوی عبدالله معظمی آخرین رییس این مجلس خاتمه یافت.

زاهدی که ۱۳ خردادماه‌‌‌ همان سال در جمع خبرنگاران پارلمانی در واکنش به شایعۀ تلاش برای نخست‌وزیری گفته بود «اگر حقیقتاً هیچکس حاضر نباشد قبول مسئولیت کند، چون نمی‌توان در روزهای تیره و سخت کشور شانه از زیر بار مسئولیت خالی کرد، من چون سرباز هستم، در صورت مقتضی و صلاح، بار هر مسئولیتی را به عهده می‌گیرم» کمتر از سه ماه بعد، به دنبال یک ماه زندگی مخفی، محور توطئه مخالفان شد و سرانجام با سرنگونی دکتر مصدق، سکان هدایت دولت کودتا را برعهده گرفت.

عکس پیش رو اندکی پس از کودتا به ثبت رسیده است و فضل‌الله زاهدی را در کنار محمدرضا شاه در حال گفت‌وگو با گروهی از روحانیون نشان می‌دهد.عکس دوم در دفتر کار نخست‌وزیر کودتاچیان در باشگاه افسران ثبت شده است. سرهنگ نوایی آجودان مخصوص نخست‌وزیر در یک سو و مهندس جعفر شریف‌امامی مدیرعامل سازمان برنامه سمت دیگر میز ایستاده‌اند.