احضار دیکتاتورهای آرژانتین به اتهام نوزادربایی

به گزارش روزنامه دیلی‌تلگراف، این دو دیکتاتور آرژانتینی متهم به این هستند که طی دوران جنگ کثیف در آرژانتین، نوزادان زندانیان سیاسی را بلافاصله پس از تولد در زندان ربوده و به افسران نظامی خود، خانواده‌ نظامیان و یا اقوام آنها می‌دادند. فردریکو دلگادو، دادستان فدرال آرژانتین می‌گوید: دزدی کودکان و نوزادان بزرگترین نقطه سیاه و تاریک تاریخ آرژانین است، دزدی‌ای که جرقه آن در شهر بوئنوس آیرس زده شد.

بنا به اعلام کمپین "پلازا دو مایو" در طول دوره جنگ کثیف در آرژانتین، بیش از 500 نوزاد از مادران خود جدا شده و به عبارتی از سوی دیکتاتورهای نظامی حاکم در آرژانتین دزدیده شدند. در این دوره، زنان باردار مخالف حکومت، در مراکز مخفی حکومتی که محلی برای شکنجه مخالفان بود، زایمان کرده و نوزادانشان به مقامات حکومتی تحویل داده می‌شدند. مادران اکثرا پس از تولد نوزاد کشته می‌شدند، اما کشته شدن آنها نیز به شیوه‌ای عادی صورت نمی‌گرفت. اکثر این مادران، زنده از هواپیما به دریا پرتاب می‌شدند.

آما آنچه که در این میان جالب به نظر می‌رسد، آماری است که از سوی کمپین "پلازا دو مایو"، منتشر شده است. این کمپین موفق شده تا هویت 102 تن از این نوزادان را شناسایی کند. از این یکصد نوزاد دزدیده شده، شمار قابل توجهی سیاستمدار و یا فعال حقوق بشر شده‌اند.

"لئوناردو فوساتی" 33 ساله از جمله بازماندگان این فاجعه بزرگ تاریخی آرژانتین است که در تظاهرات خیابان‌های اطراف محل تشکیل دادگاه این دو دیکتاتور شرکت کرده است. او می‌گوید: ما برای این دیکتاتورها تنها حکم غنیمت جنگ را داشتیم. بر اساس اسناد و مدارک، 34 مورد از این نوزاد ربایی‌های این دو دیکتاتور ثابت شده است.

خورخه رافائل ویدلا چهل و سومین رئیس‌جمهور آرژانتین در طی سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱ بود که پس از کودتایی که ایزابل مارتینز پرون را برکنار کرد، به قدرت رسید. رافائل از جمله افرادی بود که پس از بازگشت دموکراسی به آرژانتین، به خاطر نقض گسترده حقوق بشر (جنگ کثیف) و جنایت علیه بشریت که تحت حکومت او صورت گرفت، تحت تعقیب قرار گرفت و سرانجام در سال ۲۰۱۰ به جرم جنایت علیه بشریت در دادگاهی در آرژانتین محاکمه شد. ویدلا در جریان محاکمه‌اش به خاطر کشتارهای دوران حکومت دیکتاتوری‌اش در سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳ میلادی که طی آن ۳۰ هزار نفر ناپدید شدند به حبس ابد محکوم شد.رینالدو بیگنون نیز دیکتاتور دیگری چون ویدلا بود که در سال‌های 1982 تا 1983 زمام حکومت نظامی آرژانتین را در دست داشت.

جنگ کثیف، اصطلاحی است که به خشونت‌های دولتی، که در آرژانتین و علیه مخالفان مردمی و گروه‌های چپ بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳ روی داد، گفته می‌شود. در سال ۱۹۷۴ "ایزابل پرون" بیوه "خوان پرون"، رییس‌جمهور آرژانتین شد که با عزل او در سال ۱۹۷۶ جنگ کثیف رسما آغاز می‌شود.

بنا بر گزارش سازمان عفو بین‌الملل در سال ۱۹۷۹ در دوران جنگ کثیف بیش از ۱۵ هزار نفر ربوده، شکنجه و کشته شده‌اند. اسنادی که در سال ۱۹۷۶ انتشار یافت نشان می‌دهد که ارتش آرژانتین در سال ۱۹۷۸ ۲۲ هزار نفر را ربوده و به قتل رسانده است. امروزه تعداد افراد کشته و یا ناپدید شده را بین ۹هزار تا ۳۰ هزار نفر تخمین می‌زنند.

پس از پایان دوران خفقان، دولتی جدید به شیوه دمکراتیک تشکیل شد و نخستین کمیسیون حقوق شهروندی برای انجام محاکمات قضائی شکل گرفت. اولین گور دسته‌جمعی، توسط یک گروه تجسس کشف شد که در آن توده‌ای از ۱۰ هزار استخوان شکسته و سوخته به دست آمد و با انجام آزمایش‌های دی. ان. ای روی استخوان‌ها، خانواده ۴۲ اسکلت شناسایی شدند. در سال 1988 انجمن حقوق بشر (APDH ) کشفیاتش را درباره مفقودین منتشر کرد و اظهار داشت 12261 در طول جنگ کثیف کشته یا مفقود شده اند. اصطلاح جنگ کثیف از دسته‌های نظامی سرچشمه گرفته است که ادعا می‌کنند برای حفظ نظم اجتماعی، یک جنگ، حتی با روش‌های خشن (از جمله شکنجه و تجاوز ) لازم است.