دستیار ویژه روحانی: کوروش خوشنام‌ترین فاتح و جهانگشاست
بخش‌هایی از این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
شما که به رموز کار آشنا بودید و سوابق امنیتی و اهمیت کارتان را می‌دانستید، چرا با طرح موضوعاتی غیرلازم از قبیل شیر و خورشید و یا کوروش و یا مسائلی از این دست، بهانه به دست مخالفان دادید که راحت‌تر شما را بکوبند؟
دلیل طرح اینگونه مسائل لزوم تاکید بر فرهنگ مشترک ایرانیان است که شامل همه اقوام و اقلیت‌ها می‌شود. این درست است که اکثریت ملت ایران شیعه دوازده امامی هستند و این ویژگی اساس وحدت ملی ایران زمین است و هیچ مولفه وحدت‌بخشی به پای آن نمی‌رسد ولی میلیون‌ها ایرانی غیرشیعه و غیرمسلمان هم در ایران زندگی می‌کنند و علاوه بر آن، کشور از تنوع زیاد قومی برخوردار است. برای پیوند همه تنوعات قومی و مذهبی و دینی و فرقه‌ای راهی جز بهره‌گیری از مشترکات تاریخی و فرهنگی و مذهبی وجود ندارد؛ خوشبختانه هویت ملی ایرانیان مرکب و متشکل از عناصر مشترک فرهنگی اسلامی و ایرانی است و این چیزی است که هر ایرانی به آن افتخار می‌کند.
طرح ارزش‌ها و آداب و رسوم مشترک همه ایرانیان مثل زبان و ادبیات فارسی، نوروز و تاریخ مشترک و مفاخر ملی و افسانه‌های الهام‌بخش و افتخارآمیز مانند کوروش، کاوه، داریوش، رستم و.... جهت حفظ مشترکات و پیوند همه اقوام و اقلیت‌های قومی و مذهبی و دینی است. هر جا که نفوذ فرهنگ عید نوروز است آنجا ایران است.
آقای یونسی قبول کنید پرداختن به اینگونه موضوعات از سوی یک روحانی خیلی معمول و متعارف نیست!
درست است معمول نیست، ولی من که آن‌ها را در منبر و محراب نگفته‌ام. برای پیوند همه ایرانیان با تنوع قومی و زبانی و مذهبی و برای حفظ وحدت و انسجام راهی جز طرح و تقویت فرهنگ مشترک نیست.
در مورد کوروش توضیح بیشتری بدهید. گویا برخورد بعضی علمای قم با شما بخاطر طرح نام کوروش است. ضمناً کوروش یک شاه و موسس شاهنشاهی در ایران بوده است و شاهان در تاریخ بدنام هستند و طرح و توجه شما به فرهنگ ایرانی و کوروش یادآور سخنان آقای مشائی است. جنابعالی هم روحانی هستید و هم حساسیت‌های روحانیون را خوب می‌دانید چرا اشتباه دیگران را تکرار می‌کنید؟
یونسی: در مورد کوروش باید تاکید کنم که کوروش خوشنام‌ترین فاتح و جهانگشاست؛ دوستان و دشمنانش او را ستوده‌اند و وی را واجد فضایل ارزشمند انسانی معرفی کرده‌اند و حتی بزرگانی چون علامه طباطبائی و آیت‌الله مکارم شیرازی در تفاسیرشان المیزان و نمونه قویا احتمال داده‌اند که منظور قرآن مجید از ذوالقرنین همان کوروش هخامنشی است. همچنین بسیاری از محققان مسلمان هندی و اروپایی و ایرانی مانند استاد فتح‌الله مجتبایی و ابوالکلام آزاد هندی و... بطور قطع گفته‌اند ذوالقرنین جز کوروش کس دیگری نمی‌تواند باشد؛ اما در مورد بدنامی شاهان، باید بگویم که اینگونه نیست که همه شاهان علی‌الاطلاق بدنام و بدکردار باشند؛ بلکه بعضی از سلاطین، پیامبر هم بوده‌اند مانند حضرت سلیمان(ع) و حضرت داوود(ع) و قطعاً در میان شاهان ایرانی تعداد اندکی صالح و خوب هم بوده‌اند. مانند شاه عباس صفوی یا کریمخان زند که این دومی اگرچه خود را پادشاه اعلام نکرد ولی در مسند شاهی نشست. در عین حال اکثریت شاهان ایرانی بویژه شاهان قاجار و پهلوی نالایق و فاسد و ستمگر بودند و همین باعث شده که اغلبیت حکم مطلق پیدا کند.
در مورد شیر و خورشید چطور؟ چه شد که این موضوع را مطرح کردید؟
یک قاعده و اصل ساری و جاری در تمام سرود‌ها و علائم و نمادهای ملی وجود دارد و آن حضور ارزش‌های مشترک در آن‌ها است. مثلا پرچم جمهوری اسلامی سه رنگ از سابق بوده که در زمان شاه نماد سلطنت که تاج بود در آن نقش بسته بود و بعد از انقراض رژیم شاهی پرچم سه رنگ که ریشه در فرهنگ و تاریخ ایران داشت باقی ماند و نماد جمهوری اسلامی که الله باشد در آن نقش بست. درست همانند سرود جمهوری اسلامی که ترکیبی از عناصر و ارزش‌های ایرانی اسلامی است. نماد و علامت شیر و خورشید هم مثل خیلی از نمادهای دیگر دارای چنین وضعیتی است که در فرصت مناسبی به تفصیل در این باره صحبت خواهم کرد.
نظر شما :