اشیای تاریخی به ایران برگردانده شد
به گزارش خبرگزاری ایسنا، در سال ۱۳۴۴ یک خانم فرانسوی به نام «وولف کاریوس» پس از ازدواج با یک فرد ایرانی به نام پروفسور ملکی و با گرفتن ملیت ایرانی، از طریق یک دیپلمات بلژیکی، از اقوام نامبرده (ملکی) ۳۴۹ قلم شی و آثار باستانی کشف شده از ناحیه «خوروین» متعلق به ۳۰۰۰ تا ۳۵۰۰ سال قبل که توسط دو باستان‌شناس ایرانی و خارجی کاوش شده بود، را به مرور از کشور خارج کرد اما پس از اینکه دولت ایران از وجود این اشیای عتیقه در موزهٔ «سنکانتر» در شهر بروکسل بلژیک مطلع شد، در سال ۱۳۶۰ در محاکم بلژیک طرح دعوی کرد و هر چند چند بار در این شکایت بازنده بود، اما در نهایت موفق به بازگرداندن این اشیای قدیمی و ارزشمند از بلژیک به ایران شد.
و شب گذشته (پنجشنبه ۴ دی ماه) بالاخره این آثار تاریخی در قالب یک پرواز چار‌تر و با هزینه‌ای معادل ۲۰۰ هزار دلار به ایران رسیدند. در این پرواز سه نفر از کار‌شناسان سازمان یحیی نقی‌زاده مدیرکل حقوقی سازمان میراث فرهنگی، محمدرضا زاهدی کار‌شناس اداره کل موزه‌ها و علی‌اکبر اسماعیل‌آبادی ذی‌حساب و مدیر کل امورمالی سازمان میراث فرهنگی که از پنج روز گذشته برای انجام اقدامات مورد نیاز به دستور رئیس سازمان میراث فرهنگی به بلژیک رفته بودند نیز به ایران بازگشتند.
با نشستن هواپیمای ایران‌ایر بر زمین، مسعود سلطانی‌فر معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و معاونان وی که در فرودگاه مهرآباد حضور داشتند، مراحل انتقال آثار را پیگیری کرد و سپس این ۱۳ جعبه با حضور سلطانی‌فر، خبرنگاران، رئیس موزهٔ ملی ایران، مسئول امین اموال موزهٔ ملی ایران و کادر حفاظت از پرواز و مسئولان یگان حفاظت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری آثار به داخل یک کامیون حمل بار منتقل شد که در حین انجام این کار مسئولان میراث فرهنگی خوشحالی خود را با دست زدن نشان دادند، سپس آثار با اسکورت پلیس به موزهٔ ملی ایران منتقل شدند.
سلطانی‌فر در فرودگاه مهرآباد در جمع خبرنگاران این موفقیت را حاصل ۳۳ تلاش و پیگیری مسئولان سازمان میراث فرهنگی و نیز کار‌شناسان حقوقی و اساتید حقوق بین‌الملل در مرکز امور حقوقی بین‌المللی و شعبه پاریس مرکز دانست و آن را به همهٔ مردم ایران تبریک گفت.
او در ادامه با اشاره‌ای کوتاه دربارهٔ اقدامات انجام شده توسط مسئولان متولی بازپس‌گیری این آثار تاریخی از بلژیک اظهار کرد: از این ۳۴۹ قلم شی که متعلق به منطقهٔ «خوروین» ساوجبلاغ است، ۲۲۱ قلم شی سفالی و ۱۲۸ قلم شی برنزی است که امروز پس از ۳۳ سال کشمکش توانستیم مالکیت ایران را بر آن‌ها به اثبات برسانیم.
وی همچنین با تاکید بر اینکه از سال‌های گذشته ۲۲۸ قلم شی دیگر که از محوطهٔ خوروین کشف شده‌اند در موزهٔ ملی نگهداری می‌شوند، قدمت این آثار را حدود ۳۰۰۰ تا ۳۵۰۰ سال قبل دانست و تاکید کرد: این مجموعه، یک مجموعهٔ بسیار نفیس است که برای بررسی در اختیار باستان‌شناسان قرار می‌گیرد.
معاون رئیس‌جمهور همچنین اظهار کرد: سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تلاش می‌کند تا در روزهای آینده به فوریت و با رعایت جنبه‌های ایمنی و حفاظتی با برگزاری نمایشگاهی، این آثار را در معرض دید عموم قرار دهد.
سلطانی‌فر در پاسخ به این پرسش که با توجه به پیروزی حقوقی کنونی توسط سازمان میراث فرهنگی، آیا می‌توان به واسطهٔ این حکم به دنبال سایر اشیای ایرانی که به طور غیرقانونی به کشورهای دیگر برده شده‌اند، بود؟ گفت: در حال حاضر دو پرونده دیگر در محاکم مختلف مانند آمریکا و اروپا داریم، که دربارهٔ آن‌ها احکامی در یکی دو سال گذشته صادر شده اما اکثرا آن‌ها به نفع ما بوده‌اند.
او پروندهٔ الواح هخامنشی در آمریکا را یکی از این پرونده‌ها دانست و افزود: مدعیانی که ارتباط چندانی با این پرونده نداشتند اما احکامی در محاکم غربی علیه ما داشتند، تقاضای توقیف این الواح را دارند، اما خوشبختانه با حضور جدی و قدرتمندانهٔ ایران، توانسته‌ایم تاکنون دو مرحله از این ادعا‌ها را رد کنیم و اکنون مراحل نهایی آن هستیم. وی پروندهٔ «چغامیش» در اروپا را پروندهٔ دیگری دانست که در حال نزدیک شدن به مراحل نهایی دادگاه‌ها است.
او همچنین دربارهٔ ارزشگذاری آثار تاریخی «خوروین» اظهار کرد: آن‌ها قابل ارزشگذاری نیستند، امکان اینکه به این زودی‌ها بتوانیم روی آن‌ها قیمت‌گذاری کنیم وجود ندارد.
سلطانی‌فر در ادامه در پاسخ به این پرسش که تاریخ‌گذاری این آثار بر چه اساسی بوده است؟ نیز گفت: مطالعاتی که در آن منطقه انجام شده بود، این اطلاعات را به ما داد و نشان‌دهندهٔ تعلق این اشیا به همان دوره یعنی اواخر هزارهٔ دوم و اوایل هزارهٔ اول قبل از میلاد، از سوی دیگر اشیا توسط کار‌شناسان مختلف که بعدا آنجا نظارت داشته‌اند، همچنین کار‌شناسان و باستان‌شناسان خارجی که این منطقه را بررسی کرده‌اند، این قدمت را تایید کرده‌اند.
او با تاکید بر اینکه برای انتقال این آثار به ایران نخست سه مسیر آمستردام در هلند، دوسلدورف آلمان و بلژیک انتخاب شده بود گفت: بهترین، سریع‌ترین و امن‌ترین راه برای انتقال آثار گزینه بلژیک بود که خوشبختانه به نتیجه رسید.
نظر شما :