خاطره دعایی از «برادر مهدی» بازجو

از پیکان دعایی تا فراکسیون مهرویان

در ادامه این مراسم هم احمد مسجدجامعی از دعایی به عنوان یک انسان ساده و بزرگ یاد کرد و با اشاره به حضور خود در منزل دعایی در جریان تهران‌گردی‌هایش گفت: «دعایی هیچ‌گاه از موقعیت‌هایش سوءاستفاده نکرد و در منزلی که مشخص بود ٣٠ سال است به همین شکل است، با خانواده‌اش زندگی می‌کند و هنوز با پیکانی که متعلق به مؤسسه است، رفت‌وآمد می‌کند». پس از خاطره‌گویی مسجدجامعی، نوبت به محمدرضا تابش رسید تا پیام سیدمحمد خاتمی به مراسم بزرگداشت حجت‌الاسلام دعایی را قرائت کند. پس از تابش هم احمد جلالی، سفیر پیشین ایران در یونسکو، در جایگاه سخنرانی قرار گرفت و با مقایسه حجت‌الاسلام دعایی و آیت‌الله طالقانی گفت: «این سیدمحمود بوی آن سیدمحمود را به مشام می‌رساند». پس از جلالی، غلامعلی حدادعادل پشت تریبون رفت و به بیان خاطره‌ای از مجلس ششم پرداخت. حدادعادل گفت: «دعایی در مجلس ششم، فراکسیونی خیالی را برای خود تشکیل داده بود با نام «فراکسیون مهرویان» و هر کس را که فکر می‌کرد مهروست، عضو فراکسیون خودش می‌کرد».

شهردار تهران نیز یکی از سخنرانان این همایش بود که با اشاره به خصوصیات اخلاقی سیدمحمود دعایی گفت: «روزی که جناب آقای دعایی مبارزه را آغاز کردند، من و امثال من در دامن مادر بودیم و بعد‌ها نیز در جنگ تحمیلی مسئولیت پاسداشت دستاورد مبارزات ایشان را برعهده داشتیم». بعد از سخنان قالیباف هم نوبت به آیت‌الله محقق داماد رسید و او از دعایی به عنوان مظهر صفا نام برد و گفت: «افرادی را دیده‌ایم که هنوز نیامده و دهانشان هنوز بوی شیر می‌دهد، به بزرگانی مثل دعایی قد برافراشتند و خود را در کنار آنان قرار می‌دهند. افرادی را می‌بینیم که نه خاطره‌ای از روزهای نخستین انقلاب در آن‌ها وجود دارد و نه روحیه انقلاب و فقط میراث‌خوار انقلاب شدند ولی خود را در کنار دعایی قرار می‌دهند». پس از محقق داماد نیز نوبت به فاطمه راکعی و بعد از او نوبت به سخنرانی یادگار امام رسید.

توصیف دعایی از زبان سیدحسن خمینی

آیت‌الله سیدحسن خمینی در سخنان خود در این مراسم، با تجلیل از شخصیت حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمود دعایی گفت: «دعایی بیش از هر کسی انقلابی بود، اما انقلاب سکان و پلکان شخصی او نشده است، در حالی که بی‌تردید هر کس جای دعایی با این سابقه بود، ادعاهای فراوانی داشت، اما دعایی بی‌ادعا زندگی کرده است». وی با بیان اینکه دعایی انقلابی است، اما انقلاب را پلکان ترقی شخصی نکرده است، افزود: «او چوب خورده، اما آن را تبدیل به کینه نکرده است؛ از کسانی که بدی دیده، بغض پیدا نکرده است و متواضع است، اما تواضع او رنگ انظلام (ظلم‌پذیری) ندارد؛ دعایی روی اصول می‌ایستد، اما پرخاشجو نیست و اصولگرایی او توأم با پرخاش و کینه نبوده است. او مواضع خود را دارد و روزنامه او تنها روزنامه‌ای است که عکس و خبر جناب آقای خاتمی را چاپ می‌کند، اما نسبت به اصول و ارزش‌های انقلاب و قواعد آن پایبند و به شدت دلباخته است».

آخرین سخنران مراسم هم خود حجت‌الاسلام دعایی بود که در ابتدای صحبتش گفت: «من با دیدن برخی از مسئولان نظام و انقلاب از خجالت آب شدم. راضی نبودم این مجلس با حضور بزرگانی از دولت و نظام برای من برگزار شود. اگر من افتخار و پیشینه‌ای دارم، هرچه هست در پرتو حضورم در کنار خاندان عزیز امام خمینی رحمت‌الله است». او از فرمانده سپاه قدس، سردار قاسم سلیمانی، خیر مدرسه‌ساز کرمانی، عطا احمدی و از یک بازجو در دهه ۶٠ به نام «برادر مهدی» به عنوان شخصیت‌های قابل تجلیل نام برد. دعایی اشاره کرد که «برادر مهدی» نام مستعار این بازجو بود. این شخص چنان برخورد خوبی با متهمان داشت که یکی از این افراد بازداشتی، بعد از تحمل زندان، برای ادامه تحصیل در مقطع دکترا اقدام و رساله دکترای خودش را به «برادر مهدی» تقدیم می‌کند و بعد‌ها این برادر مهدی در جبهه شهید می‌شود. پایان‌بخش این مراسم هم شعرخوانی افشین علا و اهدای هدایایی از سوی میهمانان، شخصیت‌ها و گروه‌های سیاسی و اجتماعی کشور به سیدمحمود دعایی بود.

منبع: روزنامه شرق