انقلاب ایران به روایت کاوه گلستان

۱۳ فروردین ۱۳۸۲ لابه‌لای خبرهای هراس آور حمله آمریکا و انگلیس به عراق خبری کوتاه از بی بی سی پخش شد. کاوه گلستان در شمال عراق در اثر انفجار مین کشته شد. خبر کوتاه بود، اما جامعه عکاسان و مطبوعات را سوگوار مردی کرد که بیش از سی سال در زندگی ۵۲ ساله‌اش به دنبال ثبت لحظات بود و در انقلاب و جنگ عکاسی کرده بود.

کاوه گلستان در ۱۷ تیر ۱۳۲۹ در آبادان به دنیا آمد. پدرش ابراهیم گلستان نویسنده و کارگردان پیشروی آثار سینمایی چون خشت آیینه و اسرار گنج دره جنی بود. کاوه گلستان فعالیت خود را از حدود سال ۱۳۴۸ به عنوان عکاس آغاز کرد و در سال ۵۲ به عنوان نخستین ماموریت مطبوعاتی برای تهیه عکس و گزارش جنگ به ایرلند رفت. در همین سال به عنوان عکاس در فیلم گنج دره جنی در کنار پدرش قرار گرفت. آغاز همکاری او با مجله «آیندگان» به شکل‌ ‌گیری مجموعه‌های کارگران، بیماران روانی آسایشگاه یافت‌آباد منجر شد.

به گزارش میراث خبر، با شروع انقلاب اسلامی، گلستان مانند سایر عکاسان خبری به ثبت تصاویر حرکت مردم پرداخت. او در این سال همکاری خود را با مجله تایم آغاز کرد، به قول خودش همیشه در وسط معرکه بود.

پس از پیروزی انقلاب کاوه گلستان همچنان به ثبت تصاویر در سراسر ایران مشغول بود. کردستان، ترکمن صحرا و برخی از نقاط کشور شاهد درگیری‌ها بودند و او برای نشان دادن این درگیری‌ها از شمال به جنوب می‌رفت. در سال ۵۸ به خاطر عکس‌های انقلاب موفق به دریافت جایزه «رایت کاپا» شد. در همین سال به همراه محمد صیاد کتاب شورش را منتشر کرد.

در شهریور ۵۹ با حمله ارتش عراق به جنوب ایران جنگ ایران و عراق آغاز شد. کاوه گلستان در طول هشت سال دفاع مقدس در جنگ حضور داشت و مجموعه عکس‌های او از جنگ، عکس‌های ماندگاری است.

سال ۷۲ همکاری با آسوشیتدپرس و به دنبال آن تدریس در دانشگاه را آغاز کرد که حاصل تدریس او تربیت نسلی از عکاسان ایران بود که امروز در بخش‌های مختلف عکاسی فعالیت می‌کنند و باعث پویایی این هنر هستند.

همکاری گلستان با بی بی سی در سال ۷۸ آغاز شد و تا لحظه مرگ نابهنگامش در ۱۳ فروردین ۱۳۸۲ ادامه داشت.