چرنوبیل؛ ۲۵ سال پس از فاجعه اتمی

۰۶ اردیبهشت ۱۳۹۰ | ۱۷:۰۴ کد : ۶۸۶ تاریخ جهان
چرنوبیل؛ ۲۵ سال پس از فاجعه اتمی
تاریخ ایرانی: اوکراین بیست و پنجمین سالگرد فجیع‌ترین حادثه اتمی را در نیروگاه چرنوبیل برگزار می‌کند.

 

انفجار در در رآکتور شماره ۴ چرنوبیل در ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ موجب انتشار تشعشعات رادیواکتیو در سراسر اروپا و کشته شدن ۳۰ نفر شد. به تدریج تعداد بیشتری بدلیل بیماری‌های مرتبط با تشعشعات رادیواکتیو کشته شدند که بر سر رقم دقیق آن اختلاف نظر وجود دارد. پس از آن صد‌ها هزار نفر از مردم اوکراین، غرب روسیه و روسیه سفید مجبور شدند خانه‌هایشان را تخلیه کنند. منطقه اطراف این نیروگاه به شعاع ۳۰ کیلومتر همچنان خالی از سکنه است. مقام‌های وقت شوروی سابق برای چند روز از انتشار خبر این حادثه خودداری کردند.

 

مهندسان شوروی سابق این رآکتور را با سیمان پوشاندند تا تشعشعات رادیو اکتیو را محدود کنند، اما اکنون باید پوشش جدیدی ایجاد شود. در جریان کنفرانسی که هفته پیش در کیف، پایتخت اوکراین برگزار شد، ۷۹۸ میلیون دلار کمک مالی برای احداث این پوشش و نیز ساخت انبار جدیدی برای سوخت اتمی مصرف شده جمع آوری شد. مسئولین نیروگاه فوکوشیمای ژاپن نیز متهم شده‌اند که از ارائه کلیه اطلاعات مربوط به انفجاری که رخ داده و تشعشعات احتمالی رادیواکتیو خودداری می‌کنند.

 

به گزارش بی. بی. سی، سالگرد این حادثه در حالی برگزار می‌شود که اعتراضات جهانی بیشتری علیه نیروگاه‌های اتمی براه افتاده است. این موج جدید مخالفت‌ها متاثر از حادثه‌ای است که دو ماه پیش بدنبال زلزله ژاپن در نیروگاه فوکوشیمای این کشور رخ داد. روز دوشنبه هزاران نفر در آلمان و فرانسه در اعتراض به نیروگاه‌های اتمی تظاهرات کردند. معترضان شعار می‌دادند: «چرنوبیل، فوکوشیما، هرگز! هرگز!»

در هند نیز معترضان به ساخت شش رآکتور اتمی در نیروگاهی در "جایتاپور" واقع در سواحل غربی این کشور تظاهرات کرده‌اند.

 

دیمیتری مدودف، رئیس جمهور روسیه نیز در نشستی در کرملین با کارگران گروه نجاتی که وظیفهٔ پاکسازی چرنوبیل را برعهده داشتند، گفت: من فکر می‌کنم که کشورهای امروزی باید درک کنند که درس اصلی گرفته شده از آنچه در چرنوبیل و نیز ژاپن اتفاق افتاد این است که باید به مردم حقیقت را گفت.

 

به گزارش خبرگزاری فرانسه، مدودف در این نشست افزود: دنیا آنچنان ظریف و باریک و دارای رابطه‌ای تنگاتنگ است که هرگونه تلاشی برای پنهان کردن حقیقت و لاپوشانی کردن یک وضعیت و خوشبینانه کردن آن به تراژدی و از دست دادن زندگی انسان‌ها ختم می‌شود. این درسی مهم و سخت است که از آنچه اتفاق افتاد می‌آموزیم.

 

به دنبال فاجعهٔ چرنوبیل مسکو سه روز سکوت اختیار کرد و ایتارتاس، خبرگزاری رسمی این کشور تنها پس از آنکه نیروگاه هسته‌ای فورسمارک در سوئد مقادیر غیرعادی رادیو اکتیو بالا را گزارش داد وقوع حادثه‌ای را در ۲۸ آوریل در آنجا گزارش داد.

 

شرکت توکیو الکتریک پاور (تپکو) اپراتور نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما که به دنبال وقوع زلزله و سونامی در ژاپن وارد موقعیت اضطراری شد نیز به خاطر سیاست اطلاعات دهی مورد انتقاد قرار گرفته است و به آشکار نکردن اطلاعات کامل و سریع، به ویژه در روزهای اولیه پس از وقوع حادثه در ماه گذشته متهم شده است.

 

مدودف از بی‌میلی شوروی سابق برای تایید دامنهٔ حادثهٔ چرنوبیل انتقاد کرد و به خاطر آورد که چطور اولین گزارش در این زمینه مقالهٔ بسیار کوتاهی بود که با حروف بسیار کوچک در صفحهٔ پشتی روزنامهٔ پراودا (ارگان حزب کمونیست) منتشر شد.

 

رئیس جمهور روسیه گفت: این کشور در آن زمان بلافاصله شجاعت این را نداشت که عواقب اتفاقی را که افتاده بود تایید کند. من نیز مانند بسیاری دیگر به خاطر دارم که چطور همه چیز عجیب به نظر می‌آمد.

 

در حکومت شوروی سابق شش نفر از کارگران گروه نجات و ۲۲ نفر از کارکنان نیروگاه چرنوبیل به خاطر قرار گرفتن در معرض مواد رادیواکتیو در ماه‌های پس از وقوع این حادثه جان خود را از دست دادند.

 

کلید واژه ها: چرنوبیل


نظر شما :