اعظم طالقانی: بعضی افراد ناهماهنگ با انقلاب در اطراف رئیس جمهور قرار گرفتند

یکی از نمایندگان- چه کسی گفته است؟

اعظم طالقانی- آقای کیاوش.

رئیس- آقای کیاوش پریروز این حرف را زدند من هم جواب دادم گفتم که ...

کیاوش- یک ربع وقت باید به من بدهید.

رئیس- من خودم هم شهادت می‌دهم که شما این حرف را فرمودید. ایشان که چیز بدی به شما نسبت ندادند. البته فقط اشکال اینکه این اخطار نیست چون اخطار را‌‌ همان روز باید می‌فرمودید و آن هم جریان مجلس نبود، اعتراض بود.

کیاوش- آقای هاشمی چون حرف من تحریف شده است طبق ماده ۶۶ اجازه بفرمایید دفاع کنیم.

رئیس- خیلی خوب شما بعدا دفاع کنید. خانم اعظم طالقانی بفرمایید.

اعظم طالقانی- مطالبی که عرض می‌کنم، درک من از بطور کلی این مساله است اولا ما موقعی که مساله رئیس جمهور مطرح بود، همانطور که آقای جعفری هم گفتند، اصلا آقای بنی‌صدر را نه کاندید کردیم، نه رای دادیم، حتی با این مساله درگیر هم بودیم، که بعضی‌ها به ما اعتراض می‌کردند چرا رد می‌کنید؟ و ما آمده بودیم ملاک را بیشتر روی نسبت تقوی گرفتیم و همان موقع هم آقای دکتر حبیبی را کاندید کردیم. ولی مساله اینجا است که من می‌بینم آن کسانی که آن روز دفاع می‌کردند و ما با آن‌ها درگیر بودیم، امروز آنچنان مخالفت می‌کنند که گاهی احساس می‌شود که معیار‌ها و ملاک‌های اسلامی فراموش می‌شود. چند سوال اینجا مطرح است. آیا آقای بنی‌صدر در آن روز عامل استعمار بوده یا نبوده است؟ آیا آن روز مکتبی بوده و امروز نیست؟ آیا عامل رژیم بوده یا نبوده است و امروز چیز دیگری شده است؟ آیا در قانون اساسی که شرایط رئیس جمهور را مطرح می‌کند مساله تدبیر و تدبر و مدیر بودن را که مطرح می‌کند ما‌‌ همان موقع هم وقتی با طرفداران ایشان صحبت می‌کردیم یکی از دلایل رای دادن را همین مدیر و مدبر بودن مطرح می‌کردند امروز این را از دست داده است. بهرحال چه شده است که این جریان یک سیری را طی کرده است و به اینجا رسیده است این واقعا برای کسانی که می‌خواهند به یک حقایقی برسند سوال است. ما بار‌ها اعتراضاتمان را به خود آقای بنی‌صدر هم گفتیم، هر بار هم مساله‌ای را حتی در روزنامه انقلاب اسلامی می‌دیدیم اعتراض می‌کردیم و تلفن می‌کردیم، ایشان از خودش سلب مسؤولیت می‌کرد و بسیاری از مسائل مطرح می‌شد که بعد افراد را می‌خواستند و توبیخ و مسائل دیگری مطرح بود حتی یک ‌بار درباره سخنرانی یکی از آقایانی که صحبت‌هایی کرده بودند وقتی به ایشان اعتراض می‌شود که چرا شما می‌خواهید این بیاید صحبت بکند، می‌گوید من کجا گفتم، می‌گویند آقای تقوی گفته است. تقوی را می‌خواهند و او را مورد سرزنش قرار می‌دهند بهر حال این‌ها مسائلی است که چون می‌دانم و در جریان بوده‌ام، حداقل وظیفه خودم می‌دانم که بگویم حالا بقیه مسائل بجای خودش. اما اینکه چه شد که به اینجا رسید؟ اگر چه اینقدر مساله حساس و ظریف است که قضاوت آن بسیار مشکل است ولی هر روزی که هر لحظه‌ای که ما فکر بکنیم توطئه دشمنان خارجی و ایادی این‌ها در داخل این کشور قطع شده است در واقع از انقلابمان ناامید می‌شویم، چون تا زمانیکه این انقلاب سازندگی دارد و در دنیا در بین ملت‌ها حرکت ایجاد می‌کند دشمنان هیچوقت از این توطئه فروگذاری نخواهند کرد و این طبیعی است.

یک انقلابی که در تمام کشورهای شرق و غرب آنچنان اثر می‌گذارد که حتی (فرض بفرمایید) در کشور چین تا زمانی که انقلاب اسلامی شد مسلمان‌ها قرآن را حق نداشتند که چاپ کنند و باید بنشینند و رونویسی کنند و بعد از انقلاب ایران نظام کمونیست چین اجازه می‌دهد که بلافاصله قرآن چاپ بشود و یا در شوروی و یا در کشورهای دیگر در کشورهایی که دست‌نشانده امریکا است، در تمام این کشور‌ها یک حرکتی یک موج بوجود آمد که تمام دولت‌ها را به وحشت انداخت، یعنی پس هیچوقت این دشمنان ساکت نمی‌نشینند. صاحب‌نظری می‌گفت اگر دو سال دیگر این انقلاب به‌‌ همان ترتیب بماند، حداقل منطقه خاورمیانه منفجر می‌شود این مسائلی است که هست و اما دشمن وقتی می‌خواهد که توطئه بکند بالاخره باید یک نقاط ضعف و قوتی که وجود دارد این‌ها را ارزیابی بکند، بر اساس این نقاط قوت و ضعف برنامه‌ریزی کند و ببیند که چه کار باید بکند. از یکطرف آمدند و فرهنگ اسلامی را تحت مطالعه گذاشتند که ببینند پادزهرش چیست، در رابطه با موقعیت و مسائل داخلی نقاط ضعف را بررسی کردند و نقاط ضعف بطور کلی از یکطرف غرور و قدی و خودبینی و در نظر نگرفتن نقش اساسی امام امت که سکان‌دار کشتی این انقلاب است و از طرف دیگر و در عین حال بعضی از افراد ناهماهنگ با انقلاب اسلامی در اطراف رئیس جمهور و از طرف دیگر تنگ‌نظری‌ها، ناواردی، و خشونت را به جای انقلابی بودن تلقی کردن و فکر کردند که خشونت می‌تواند مشکلات را حل بکند و یا اینکه عدم عدالت را از اینطرف، در هر حال این‌ها نقاط ضعفی بود که دشمن از این استفاده کرد و برنامه‌اش را آنچنان تنظیم کرد که می‌بینیم که بر پیکر این انقلاب اسلامی ضربه کاری‌اش را بزند که نهاد ریاست جمهوری را در دنیا خدشه‌دار کند، مساله شخص نیست، مساله نهاد ریاست جمهوری است و درد ما روی همین مساله است. من این توطئه را از طرف امریکا، شوروی و انگلیس و آنهایی که سمپات این‌ها هستند درک می‌کنم و می‌بینم و سیری که طی کرده است تا به اینجا رسیده است این را برای من روشن کرده است، خدا کند که اشتباه کرده باشم ولی تا به اینجا به این رسیده‌ام آن چنان دست‌ها در کار بود که این نقاط ضعف را از هر طرف بزرگ کند و مسائل را آنچنان بزرگ نشان بدهد و یا دامن بزند که تا به اینجا برسید که هیچ راهی نداشته باشیم جز اینکه بنده هم که اینجا ایستاده‌ام بگویم بلی، رئیس جمهور دیگر نمی‌تواند در این مملکت رئیس جمهور باشد.

احمد توکلی- سمپاتش را اسم ببر.

خانم طالقانی- سمپاتهای دول خارجی.

احمد توکلی- اسم ببرید بهتر است.

خانم طالقانی- فرانسه و یا کشورهای دیگر...

احمد توکلی- در داخل سمپاتهای آمریکا را اسم ببرید.

خانم طالقانی- سمپاتی و هماهنگی دول خارجی، و البته ایادی داخلی هم دارد.

احمد توکلی- اسم ببرید.

خانم طالقانی- هستند آقا، گروه‌های سیاسی هستند.

رئیس- (زنگ رئیس) آقایان خواهش می‌کنم دخالت نکنید میل خودشان است که اسم ببرند یا اسم نبرند، این مسائل را خودشان می‌دانند، بفرمایید ادامه بدهید.

خانم طالقانی- بهرحال آنچنان ضربه کاری زدند که واقعا جای تاسف و تاثر دارد. خدا گواه است که من هیچ خوشحال نیستم چون مساله نظام است و نظام جمهوری اسلامی است. مساله این نیست که این فرد برود و آن فرد بیاید. اصلا فرد به معنای فردپرستی در تفکر اسلامی ما، در مکتب ما جائی ندارد ولی بالاخره آن سیری که جلو آمد و این مسائلی که ما شاهد بودیم و حتی من گاهی می‌دیدم در مجلس هم وقتی مسائلی مطرح می‌شود خاطرم نیست کدامیک از برادران بودند. ولی حتی وقتی اصل ۱۱۳ قانون اساسی مطرح می‌شد این خاطرم هست که این تنظیم کننده قوای سه‌گانه را مطرح می‌کردند و من‌‌ همان جا تعجب می‌کردم، ولی اینکه این مسؤولیت اجرای قانون اساسی به عهده‌اش است و مسؤولیت لازمه‌اش اختیار است این اصلا مطرح نمی‌شد. حتی یکبار هم من به یکی از برادران اعتراض کردم مورد تعرض قرار گرفتم، ببینید این نشد، ما واقعا می‌خواهیم روی عدالت و صداقت حرکت کنیم و اگر این چنین حرکت کنیم موفق خواهیم بود و مردم دنیایی که به این انقلاب امید بسته‌اند با هر حرکت ما که زیر ذره‌بین گذاشته‌اند و ناظرند و دارند می‌بینند. من نمی‌دانم برادر‌ها پایشان را که از این مملکت بیرون می‌گذارند می‌بینند که مردم دنیا روی این انقلاب چه حسابی می‌کنند، یک گوشه‌ای از زمین آنچنان تحولی بوجود آمده است که نمی‌شود این را نادیده گرفت که چقدر امید ایجاد کرده است. آنوقت شما خیال می‌کنید این برنامه‌هایی که پیش می‌آید همه آن‌ها حداقل چرا؟ چرا؟ برایشان مطرح است. البته این مساله را تاکید می‌کنم که یک مطالبی در دفتر هماهنگی بود و ما هم قبول داریم که در آنجا افراد نایابی بودند ما هم تذکر می‌دادیم همانطور که هر جا واقعا بنظرمان مساله‌ای برسد مطرح می‌کنیم و تذکر می‌دهیم حالا طرف قبول بکند یا نه آن بحث دیگری است. آنجا هم تذکر می‌دادیم ولی در همین رابطه این یادم است که آقای بنی‌صدر از خودش سلب مسؤولیت کرده هم در رابطه با دفتر هماهنگی وهم روزنامه انقلاب اسلامی. همین‌جا هم ما به این آقایانی که در مجلس بودند و آقای سلامتیان و آقای غضنفرپور، بار‌ها این نکته را که آقا این روزنامه یک مقدار مسائلی دارد و این را برطرف کنید، درستش کنید، تیترهایی که می‌زند، مطالبی که دارد سوءاستفاده می‌شود ولی یک مساله است برادر‌ها، مگر فقط روزنامه انقلاب اسلامی بود که این کار را می‌کرد، روزنامه صبح آزادگان نمی‌نوشت؟ و نمی‌نویسد؟ عدالت کجا رفته است؟ من در روزنامه صبح آزادگان هم سرمقاله و مطالبی که می‌خوانم می‌بینم که آن هم یک مقدار برنامه‌هایی دارد و یک مقدار فحاشی می‌کند، چطور می‌شود که من بیایم و بگویم که این را بگذارید کنار و آن را بیاورید وسط، نه، واقعا باید روی یک خط مستقیم حرکت کرد. (شجونی: میزان بهترین روزنامه است)

برادران و خواهران این توطئه به اینجا ختم نمی‌شود، این توطئه ادامه دارد، این توطئه آنقدر ادامه دارد و این قدر نگران کننده است که اگر لطف خدا و اینکه امام امت با هشیاری و دقت عمل می‌کنند اگر نباشد من نمی‌دانم چه می‌شود. این نگرانی در ما هست و از خدا کمک می‌خواهیم. اما اگر بخواهیم این توطئه را دقیقا خنثی کنیم من بنظرم می‌آید که بایستی ما یک مقدار زیادی از این مساله عبرت بگیریم، دولتمردان ما و مسؤولین ما عبرت بگیرند که منیت و خودخواهی به کجا می‌رسد؟ این را اقلا همه ما عبرت بگیریم، ببینیم سرنوشت کسی که منیت و خودخواهی دارد و عمل می‌کند در ارتباط با این همینطور که نمونه زنده‌ای الان داریم می‌بینیم به کجا می‌رسد. و من نقطه ضعف اصلی در آقای بنی‌صدر را روی همین تکیه دارم که ایشان همینطور که فکر می‌کرد من اینقدر رای آورده‌ام به همین ترتیب به اینجا رسید، خوب آنقدر رای آورده‌ای این رای را می‌شود که تغییر داد. ولی گفتن این و تکیه کردن روی این مساله بدون اینکه واقعا پروردگار را در نظر بگیریم و نقش امام را، می‌خواهم بگویم سرنوشتش آخر به کجا می‌رسد، پناه می‌برم به خدا، در حال نگرانی است و اگر مسوولین به این مسائل توجه نکنند و‌‌ همان تنگ‌نظری‌ها، بی‌عدالتی‌ها، در جامعه ادامه پیدا کند این برنامه ادامه خواهد داشت و من در اینجا می‌گویم ای امام امت، ای مردم مسلمان و متعهد و معتقد بدانید که اگر جلو این گرفته نشود جمهوری اسلامی و مسلمان‌ها، و مسلمان‌ها از بین خواهند رفت، انشاءالله خدا کمک بدهد.

و اما اینکه مطرح می‌شود تخلفات رئیس جمهور، در این تخلفات بیشتر آن مسائل قانونی مطرح است، مجلس قوه مقننه است، قوه قضائیه که نیست، من فکر می‌کنم این باید به قوه قضائیه ارجاع بشود و آن‌ها حکم بدهند و وقتی که قوه قضائیه حکم داد آن موقع می‌توانیم با طیب خاطر نظر بدهیم و من تا الان که اینجا ایستاده‌ام به هیچوجه هنوز خودم به این نتیجه نرسیده‌ام که اجازه بدهم و واقعا یک حکم قطعی بدهم، فقط فکر می‌کنم که بایستی تمام این مدارک، مدارکی هست، مطالبی هست چون اعلامیه داده می‌شود و مطالبی نوشته می‌شود، آیا آنهایی که در آن اعلامیه‌ها نوشته می‌شود مدرک وجود دارد؟ خوب این‌ها را مطرح کنید در اعلامیه مساله هویزه مطرح می‌شود. من این را قبلا شنیده بودم و خدا کند که آقای خامنه‌ای این را در اینجا مطرح کنند که من هم روشن بشوم. شنیده بودم بطور غیرمستقیم که آقای خامنه‌ای فرموده بودند که نه ما دیدیم باید عقب‌نشینی کنیم (من اینطور شنیدم) به آن بچه‌ها گفتیم شما هم عقب‌نشینی کنید و نکردید، و نتیجه‌اش این شد. ببینید وقتی ما مطالب را از چند جا می‌شنویم برای ما قضاوت کردن سخت است(همهمه نمایندگان) ما اینطور شنیدیم (رئیس: آقای خامنه‌ای توضیح می‌دهند) من فکر می‌کنم الان بیش از همه دشمنان این انقلاب خوشحالند از اتفاق افتادن چنین مساله‌ای و همانطوری که امام فرمودند این شیطان بزرگ و دیگرانی که با او همدست و همپالگی هستند، دندان‌های گرازشان را دارند به ما نشان می‌دهند. این‌ها یک مسائلی است که امیدوارم مسؤولین و ما نمایندگان (خدا شاهد است) جز امید چیزی مرا فعلا روی پا نگه نداشته است چون دلمان برای این انقلاب می‌سوزد، ما درد داریم و از موضع دردمان داریم حرف می‌زنیم.


برایمان هم همانطور که گفتم این و آن مطرح نیست جز اینکه آنچه که عمل می‌شود قوت به این نظام اسلامی بدهد و قدرت بدهد و این انقلاب را جلو ببرد. این چیزی است که خواسته ما است و خواسته همه کسانی که متعهد نسبت به این انقلاب هستند بنابراین دشمن صددرصد از این اتفاق خوشحال است و اگر شما می‌گویید رادیو بغداد این مسائل را مطرح می‌کند شما از رادیو بغداد توقع دارید، رادیو بغداد می‌خواهد از هر مساله‌ای، از هر کاهی کوهی بسازد. رادیو بغداد می‌آید اعلام می‌کند سخنرانی‌ها در کجا و کجا و کجاست به مناسبت‌ها، رادیو بغداد آنقدر توطئه و مساله را در آنجا مطرح می‌کند که برای هر شنونده‌ای روشن است که چه برنامه‌ای است در پشت این پرده، شما تکیه می‌کنید روی رادیوهای خارجی، اصلا رادیوهای خارجی به دنبال این مساله می‌گردند، روزی بود در این مجلس،‌ آقای هاشمی نبودند، آقای پرورش بودند مساله پیگرد روزنامه انقلاب اسلامی و مسؤولین اینجا مطرح شد. من از همانجا یادداشت دادم برادران این را الان مطرح نکنید این به صلاح انقلاب نیست.‌‌ همان شب صدای آزاد آمریکا می‌گفت که امروز در مجلس شورای اسلامی چنین مساله‌ای مطرح شد، و مجازات چنین جرمی اعدام است، ببینید چقدر مسائل را بزرگ می‌کنند، شما تکیه روی رسانه‌های گروهی خارج می‌کنید؟ طبیعی است آن‌ها پول می‌گیرند و صهیونیست‌ها اداره‌شان می‌کنند، بایستی چنین مسائلی را مطرح کنند ولی این دلیل نمی‌شود که شما بخواهید بگویید، پس آقای بنی‌صدر عامل آنهاست، آخر تقوی کجا رفته برادر، شما این را چطور می‌آیید با طیب خاطر مطرح می‌کنید؟ بلی، همینطور که برادران دیگر هم گفتند آقای بنی‌صدر وقتی که حکم نخست وزیر را امضاء کرد بایستی تحمل می‌کرد و همکاری می‌کرد و پیش می‌رفت نه اینکه از آن موقع به بعد هم یک مقدار مسائل شروع شود، ما این انتقاد را به ایشان داریم و گفتیم که شما یا باید قبول نمی‌کردید یا وقتی کردید برای انقلاب و بخاطر پیشرفت این انقلاب و برای اینکه خطر و ضربات کمتر بشود این‌ها را تحمل می‌کردی و همکاری می‌کردی، کمک می‌کردی، این‌ها را قبول داریم ولی من می‌خواهم ببینم این مساله واقعا همانطور که گفتند یکطرفه بوده؟ برادر‌ها، واقعا یک طرفه بوده؟ خدا به ما کمک بدهد بتوانیم قضاوتی بکنیم که در محضر عدل الهی که قرار گرفتیم با سرفرازی قرار بگیریم نه اینکه آنجا خدای نخواسته سرافکنده باشیم من دیگر حرفی ندارم.