بنی‌صدر: با لباس زنانه از ایران خارج نشدم

به‌ گزارش خبرآنلاین، بنی‌صدر اظهار داشت در طرز فکر سازندۀ این دروغ «زن»، دون انسان است. از این رو لباس زنانه، لباسِ پستی است و می‌خواهد بگوید بنی‌صدر با لباس زنانه از ایران خارج شد، درحالی‌که من با لباس نظامی از ایران خارج شدم.

سپس او به اثبات مدعای خود پرداخت: یک، ممکن نبود بشود با لباس زنانه وارد پایگاه هوایی تهران شد. دو، ما چهار نفر در خودرو بودیم و اگر همه لباس زنانه داشتن، خیلی جلب توجه می‌کرد، حتی اگر یکی از آن‌ها هم لباس زنانه می‌داشت جلب توجه می‌کرد و کسی که دم درب ایستاده بود حساس می‌شد بفهمد او کیست. سه، ورود به آن پایگاه با کارت مخصوص ممکن بود، یعنی با لباس نظامی هم می‌خواستید وارد بشوید، اگر کارت نداشتید، شما را راه نمی‌دادند. یکی از افراد فداکار آن پایگاه کارتش را در اختیار من قرار داده بود. چهار، ساعت ده شب آن هواپیما پرواز کرد، ما ساعت هشت وارد پایگاه شدیم و مدتی هم در محوطه فرودگاه چهار نفری و یکی دو نفر از افراد پایگاه که اطلاع داشتند، یک حلقه‌ای ایجاد شد و آن‌جا بودیم. تصور کنید اگر با لباس زنانه بودیم، جلب توجه می‌کرد.

بنی صدر افزود: بله، من با لباس نظامی وارد شدم، اما این را می‌گویم، از دید من لباس زن، لباس منزلت، کرامت و شرافت است. اگر اقتضا می‌کرد هیچ دریغ نمی‌کردم از پوشیدن لباس زنانه، که بیایم به این صحنۀ مبارزه‌ای که آمدم.

بنی‌صدر در پاسخ به سؤالی در مورد بزرگ‌ترین و مهم‌ترین اشتباه خود گفت: در کتاب «خیانت به امید» دوازده اشتباه را برشمردم.

او نخستین خطای خود را ارزیابی غلط از روحانیت دانست و افزود: تصور می‌کردیم که امام خمینی [ره] وارد کشور که بشوند به قم می‌روند و کشور را به کسانی واگذار می‌کند که در خط استقلال و آزادی هستند و آن‌ها اداره ‌کننده می‌​شوند.

صدای آمریکا از بنی‌صدر پرسید: آیا هنوز فکر می‌کنید «جمهوری اسلامی» در ایران امکان‌پذیر است؟ او پاسخ داد: آن وقت هم فکر نمی‌کردم امکان‌پذیر باشد،‌‌ همان وقت هم صحبت از جمهوری بود. صفت اسلامی را آقای [امام] خمینی (ره) افزود و وقتی افزود این‌جا [فرانسه] از ایشان سؤال کردند که آقا، جمهوری اسلامی یعنی چه، گفتند مثل همین فرانسه.