گفت‌وگوی تاریخ ایرانی با التون دانیل، استاد دانشگاه هاوایی: انتصاب هویدا حادثه بود و ماندن او نشانه
آنچه راجع به ایران یگانه است اینکه حاکم مستبد و نخست‌وزیرش هرگز نتوانستند راهی پیدا کنند تا با نخبگان اصلاح‌طلب پیشین آشتی کرده و آن‌ها را در سیستم جدید ادغام کنند...هویدا انتخابی قابل قبول بود چرا که او یکی از همکاران نزدیک منصور بود و همان تکنوکراسی و بوروکراسی اروپایی را نمایندگی می‌کرد. در همان حال او بر خلاف امینی از ارتباط با نخبگان قدیمی و حلقه‌های ملی‌گرا که می‌توانست کنترل وی را دشوار کند نیز محروم بود... دوره طولانی مدت نخست‌وزیری هویدا یک دستاورد منحصر به فرد بود.
ادامه مطلب