صدرالدین صدر: هدف اول و آخر ما باید آزادی امام موسی صدر و همراهان ایشان باشد
در افتتاحیه این همایش یک روزه که در شهر صور لبنان برگزار شد، سیدصدرالدین صدر فرزند امام موسی صدر به ایراد سخنانی پرداخت که مشروح آن بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
والحمدلله والصلوة والسلام علی رسول الله و آله و صحبه أجمعین
حضرات گرانقدر و بزرگواران ارجمند
فعالان عزیز و استادان و پژوهشگران گرامی
خواهران و برادرانم! فرزندان و عزیزان امام موسی صدر
سلام بر شما و رحمت و برکات خداوند بر شما باد!
در آغاز به شما خوش‌آمد می‌گویم. برای استقبال شما و این کنگره از خانواده امام صدر، بسیار سپاسگزار هستم. من سخنان خانواده را در این سومین کنگره بیان می‌کنم و امیدواریم که خداوند تلاش‌های شما را جزای خیر دهد.
بنده پس از همه آنچه امروز از امام موسی صدر درباره فرقه‌ها و فرقه‌گرایی خوانده‌ایم و شنیده‌ایم و پس از آنچه از محققان گرامی خواهیم شنید و خواند، از این سخن از امام موسی صدر الهام می‌گیرم که می‌گوید: «وحدت ملی معنایی عمیق‌تر از وحدت منافع یا وظیفه احترام به پیمان ملی و ایمان به زندگی مشترک دارد؛ وحدت ملی در حقیقت وحدت اندیشه‌ها و دل‌هاست.»
امروز بعد از گذشت سی و سه سال از ربودن امام موسی صدر و دو یارش، هدف مشترک همه طوایف و گروه‌ها ـ که وحدت هدف بیش از هر چیز در آن خلاصه می‌شود ـ آزادی امام موسی صدر و دو همراهش جناب شیخ‌محمد یعقوب و سیدعباس بدرالدین است.
بنابر سخنان خانواده امام در کنگره دوم و مسلمات ما در قضیه و مطابق با آنچه در بیانیه ما در ۲۲ آگوست ۲۰۱۱ میلادی آمده است، می‌بینیم که ما امروز در برهه‌ای سخت، دقیق، حساس و سرنوشت‌ساز در قضیه امام موسی صدر و دو همراهش هستیم.
ما با دقت افزایش تحرکات و سخنان و ملاقات‌ها و پیشنهاد‌ها و سخنان رسمی و غیررسمی را پیگیری کرده و می‌کنیم و علاوه بر آن، غرض‌ورزی‌هایی را که روزانه در برخی رسانه‌ها منتشر می‌شود.
آنچه مایه اندوه و تاسف است این است که تعامل نادرست درباره این قضیه همچنان استمرار داشته باشد؛ گویی که معمر قذافی همچنان پیشوای حکام عرب و بر تخت حکمرانی خود بر حکام عرب نشسته است.
سخنان و موضع‌ها و اخبار غیررسمی فراوان برخی کسانی که به تازگی از نظام قذافی جدا شده‌اند، هدفی جز پراکنده کردن افکار ما و منحرف کردن ما از هدف اصلی‌مان ندارد و گاه به دنبال راهی برای تبرئه خودشان هستند تا به خاطر هدف زشت و خبیث خود، مانع بازگشت توأم با سلامت امام و دو برادرش شوند.
امروز پس از آنکه بیش از سی و سه سال از ربودن و سلب آزادی امام صدر و شیخ‌محمد یعقوب و سیدعباس بدرالدین در زندان‌های معمر قذافی می‌گذرد و بعد از تحولاتی امیدبخش که در جهان به طور عام و بالاخص کشورهای عربی رخ داده است و بعد از تحولات سریعِ اخیر لیبی که انسان را به مرز سردرگمی می‌رساند، به‌رغم شوقی که دوستداران امام و دو همراهش برای دیدارشان و برای دریافت اخبار صحیح درباره آنها دارند از شما به خاطر اینکه وارد جزئیات نمی‌شویم، پوزش می‌طلبیم، چون دغدغه اصلی ما سلامت آن یاران و آزادی هرچه سریع‌تر آنان است. صبر می‌کنیم و به درگاه خداوند دعا می‌کنیم اما در عین حال با جدیت تلاش می‌کنیم و مسوولان را به سوی کار جدی و فوری وا می‌‌داریم تا به هدف مطلوب برسیم و از خداوند بلندمرتبه و توانا کمک می‌خواهیم و در راه پیگیری قضیه ربودن ایشان گام برمی‌داریم. در این‌باره همه راه‌های ممکن و حتی محال را می‌پیماییم و در خانه همه مسوولان را در لبنان و ایران و در همه جهان می‌کوبیم؛ بدون خستگی و ملال و هول و هراسی. در این مساله به حق، به شما می‌گوییم که «تمام حقیقت» این است که در این قضیه، سرنوشت مجهولی وجود ندارد که نیاز به کشف شدن داشته باشد؛ معمایی نیست که احتیاج به حل شدن داشته باشد؛ ابهامی نیست که محتاج روشن شدن باشد و پیچیدگی‌ای نیست که احتیاج به توضیح داشته باشد؛ حقیقت مجهولی نیست که احتیاج به روشن شدن داشته باشد. همه اینها القائاتی است که به تبرئه قذافی و همکاران او و به از بین بردن حقیقت و الغای پاسخ‌گویی کمک می‌کند و زندگی امام و دو همراهش و سلامتی آنان و بازگشتشان را به خطری بزرگ می‌اندازد.
حقیقت مانند روز آشکار است: امام صدر و دو همراهش اسیر دست قذافی بوده‌اند و هستند و قذافی به تنهایی تمام مسوولیت ربودن ایشان را در ۳۱ آگوست ۱۹۸۷ برعهده دارد. او مسوول سلب آزادی آنان و دروغ و ارعاب و گمراه کردن و خریدن افراد و وجدان‌ها و احکام قضایی در قضیه ایشان بوده است و هست.
هدف اول و آخر ما که باید هدف همه باشد، آزادی امام موسی صدر و شیخ‌یعقوب و سیدبدرالدین و هموار ساختن راه آزادی آنان از زندان‌های قذافی و بازگشت آنان به طور سالم به وطنشان و خانواده‌شان و دوستدارانشان است و هر سخن دیگری باطل است و نتیجه‌اش انحراف ما از این هدف و تعویق آزادی آنان و اخلال در پیگیری و تضعیف انگیزه و همت دوستداران و اراده مسوولان است.
در ماه آگوست گذشته، علی‌رغم سختی این دوره و حساسیت اوضاع، فرصتی و بلکه فرصت‌های مهمی برای نجات امام و دو برادرش از اسارت در زندان‌های معمر قذافی ستمکار به وجود آمد. این فرصت‌ها روز به روز همراه با نزدیک شدن سقوط نظام قذافی بیشتر تبلور می‌یابد. و این آخرین روزهاست؛ پیش از آنکه دیگر فرصت‌ها برای رسیدن به مطلوبمان از دست برود. تاخیر و تعویق و غفلت و تمسک به دلایل واهی ما را از خواسته‌مان دور می‌کند و در این صورت چه بسا در همین اثنا با جرم تازه‌ای مواجه شویم. پس باید گذشته را جبران کنیم و پیش از آنکه حوادث و تحولات سریع، بر ما پیشی بگیرند، فرصت‌ها را مغتنم بشماریم.
از همه (بدون استثنای فردی خاص) می‌خواهیم که موضعی کنشگرانه و جدی در قضیه امام و دو برادرش بگیرند؛ به گونه‌ای که نخستین اولویت ما باشد. ۳۳ سال حبس شدن این عزیزان در زندان‌های قذافی، بزرگ‌ترین دلیل برای کوتاهی همه ماست از مسوولان لبنانی و ایرانی تا مسوولان عربی و اسلامی و حتی نهادهای حقوق بشری و سازمان ملل متحد. اما ما همچنان که امام به ما آموخته است، از گذشته در می‌گذریم تا با عزم و جهد مسوولان را واداریم که بدون توجه به اظهارات و دروغ‌های مغرضانه، برنامه‌ای فوری برای آزادی و بازگشت سالم آنان تدوین و اجرا کنند.
ما امروز هشدار می‌دهیم که کسانی هستند که به خاطر منافع شخصی تلاش کرده‌اند و می‌کنند که بدبینی ایجاد و امید‌ها را قطع کنند و دروغ منتشر کنند و مانع پیگیری شوند؛ تا در مرحله کنونی در عزم ما برای آزادی امام موسی صدر و دو برادرش خلل ایجاد کنند؛ یاران قذافی، مانند: موسی کوسا و الهونی و شلقم و جلود و دیگران و گاه غیر لیبیایی‌ها. اما ما بر خداوند توکل می‌کنیم و به فضل او تلاش‌های جدی و پیگیرانه‌مان و درخواست‌مان از مسوولان را ادامه خواهیم داد. با اذن خدای تعالی و با دعای شما و با همت فرزندان با وفای امام و همکاری دوستداران امام و دو برادرش به نجات آنان و بازگشت سالم آنان خواهیم رسید.
«حق او بر جامعه این است که جامعه به او آزادی ببخشد. آری، آزادی!» امام روزگاری چنین در دفاع از زندگی‌ای که با ظلم و دشمنی سلب شد، فریاد زد. آیا امام وطن، سزاوار این نیست که برای آزادی‌اش تلاش کنیم؟
با تشکر؛ والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
منبع: مشرق
نظر شما :