لنین دفن می‌شود؟
سوفیا کیشکوفسکی/ ترجمه: عباس زندباف
مدینسکی به تازگی در مصاحبه‌ای رادیویی با اشارهٔ ضمنی به تلاش‌ها برای پشت سر گذاشتن گذشتهٔ شوروی در روسیهٔ امروز، گفت: شاید بعد از این بسیاری از چیزهای زندگی ما دستخوش تغییرات نمادین بهتری شود.
مدینسکی که ماه پیش جامهٔ وزارت فرهنگ در دولت روسیه را به تن کرد در حالی به بحثی دیرین و داغ راجع به جنازهٔ لنین و نامگذاری خیابان‌ها از نو دامن زده که تنش‌های میان دولت و مخالفان با تظاهرات چندی پیش، اوج گرفته است. مخالفان مدینسکی می‌گویند هدف وی منحرف کردن اذهان از مخالفت با انتصاب وی و پرت کردن حواس مخالفان دولت است. اما اگر مدینسکی چنین انگیزه‌ای داشته باشد می‌توان گفت که شکست خورده است زیرا ده‌ها هزار نفر در اعتراض به ولی‌نعمت وی یعنی ولادیمیر پوتین به خیابان‌ها ریخته‌اند و مخالفان پوتین همچنان وی را بی‌صلاحیت می‌خوانند.
مدینسکی نخستین بار در نمایشگاهی راجع به اسامی خیابان‌ها اظهارنظر کرد، سپس در رادیو اخومسکوی آن را شرح و بسط داد و گفت جنازهٔ مومیایی لنین را باید از مقبره‌اش در میدان سرخ بیرون آورد و با احترام کامل نظامی دفن کرد. مقبره‌ای که جنازهٔ لنین از سال ۱۹۲۴ در تابوتی شیشه‌ای در آن قرار دارد و در دوران شوروی همانند زیارتگاه بود باید به موزه تبدیل شود و به گفتهٔ مدینسکی «بلیت ورودیهٔ گرانی» داشته باشد. همین حرف‌ها برای دامن زدن به خشم کسانی که برای دوران شوروی دلتنگی می‌کنند، کفایت می‌کرد اما مدینسکی در ادامهٔ سخنانش خواستار آن شد که نام گراند دوشس الیزاوتا فیودوروفنا بر شماری از خیابان‌ها گذاشته شود، گراند دوشسی که در سال ۱۹۱۸ به دست بلشویک‌ها کشته شد و توسط کلیسای ارتودکس روسیه در زمرهٔ شهدا قرار گرفته است. مدینسکی همچنین گفت که نام ایستگاه شلوغی در متروی مسکو هم باید عوض شود. این ایستگاه به نام پیو‌تر ویکوف است که در کشتن تزار نیکلای دوم و خانواده‌اش در سال ۱۹۱۸ شرکت داشت.
مدینسکی ۴۱ ساله از دههٔ ۱۹۹۰ جزو دیوان‌سالاران حکومتی بوده است و طی دههٔ گذشته با حزب طرفدار پوتین یعنی روسیهٔ متحد پیوند تنگاتنگی داشته است. مدینسکی یکی از بنیانگذاران سازمانی است که برای تعویض اسامی اماکنی که در دوران شوروی نامگذاری شده‌اند اعمال نفوذ می‌کند و گفته است که روسیه به «تزاری واقعی» نیاز دارد. مدینسکی توسط پوتین به وزارت فرهنگ انتخاب شده و خود پوتین هم سرهنگ پیشین کاگ‌ب است و بار‌ها کوشیده تا کمونیست‌ها و هواداران تزار را در روسیه متحد کند.
مدینسکی در گفتگو با رادیو اخومسکوی گفت اصراری ندارد که نام رومانوف‌ها فوری روی خیابان‌ها گذاشته شود بلکه منظورش آن است که مردم از تاریخ «پیچیده‌ای» که در پس برخی نام‌ها قرار دارد آگاه شوند. به رغم موج تعویض اسامی که در دههٔ ۱۹۹۰ آغاز شد هنوز خیابان‌های اصلی روسیه نام‌هایی مثل پروسپکت لنینا دارند و اماکن بسیاری به نام فلیکس دزرژینسکی بنیانگذار پلیس مخفی شوروی است.
مدینسکی گفت: در زندگی هر کسی و از جمله در زندگی دزرژینسکی می‌توان نکات خوب بسیاری یافت. آدم‌های خیلی پیچیده‌ای بودند. آن دوران هم پیچیده بود. احتمالاً باید با احتیاط زیادی به سراغ آن دوران برویم.
کنستانتین اگرت مفسر رادیو کامرسانت‌اف‌ام می‌گوید با تعویض اسامی دوران شوروی موافق است اما به مدینسکی و کرملین شک دارد که مبادا در پی منحرف کردن افکار عمومی و پرت کردن حواس لیبرال‌ها از اعتراض به حکومت باشند.
اگرت در مصاحبه‌ای گفته است: دولت گمان می‌کند با طرح موضوعی که دغدغهٔ لیبرال‌های کلاسیک و هوادار غربی شدن روسیه است می‌تواند در صفوف مخالفان شکاف بیاندازد اما چنین کاری که حتی در زمستان قبل می‌توانست کارساز باشد را در حال حاضر کارساز نمی‌دانم زیرا صادقانه نمی‌نماید.
منبع: نیویورک‌تایمز
نظر شما :