بازخوانی سخنان رهبر انقلاب در اولین سالگرد رحلت آیت الله طالقانی

قال‌الله الحکیم فی کتابه "من المؤمنین رجال صدقوا ماعاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلو تبدیلا " غیر از شخصیت‌هایی که با نام و نشانی که در قرآن کریم از آنها یاد شده است، به شخصیت‌هایی در کتاب خدا برخورد می‌کنیم که بی‌نام، سخن از آنان به میان آمده است. "وجاء من اقصی المدینه رجل یسعی قال یا قوم‌اتبعوا المرسلین " صحبت از یک مرد است، نام این مرد چیست؟ شغل این مرد چیست؟ فقط همین که سخن حقی را با خود به میان مردم کشانده است با "قال رجل مؤمن من آل فرعون یکتم ایمانه "صحبت از این نیست که این مؤمن آل فرعون نامش چیست و از چه دودمان و تباری است، صحبت از کار او و شخصیت اوست. امروز دنیا بر روی شخصیت‌ها از جنبه محتوای شخصیتشان یعنی از این جنبه که برای مردم چه کرده‌اند، برای انسانیت چه خدمتی انجام داده‌اند، باید نام برد. اگر بعد از جنگ جهانی، چیزی به نام سرباز گمنام رایج شد به این معنا بود که اسم‌ها و رسم‌ها و سمت‌ها و شخصیت‌ها و تیترها و عنوان‌ها همه تابع این است که این انسان برای مردم چه کرده است. این برای ما مهم است.

ما به این لحاظ نمی‌توانیم نام و یاد مجاهد بزرگواری مانند آیت‌الله طالقانی را در تاریخ انقلاب خودمان، یک نام و یاد برجسته ندانیم. ما امروز به احترام آن عالیقدر، در سالگرد رحلتش در قبرستان شهیدان گلگون کفن و بر سر مزار او جمع شده‌ایم. اگر من اسم از آیت‌الله طالقانی می‌آورم و یاد او را بزرگ می‌دارم به خاطر شخصیت معنوی اوست، به خاطر مجاهدت و فداکاری و دردمندی و دلسوزی اوست. به خاطر علاقه‌مندی او به وحدت و یکپارچگی مردم مسلمان است. ما اینها را در وجود طالقانی مجسم دیدیم و ای کاش امروز طالقانی در میان این ملت می‌بود، کاش همان طوری که امام فرمودند، اعصاب متشنج این جامعه داغدار و رنجدیده را تسکین می‌بخشید، ای کاش می‌بود و می‌دید او که اقامه‌کننده جمعه؛ یعنی مظهر جماعت در میان جامعه ما بود و او که ابوذر زمان بود و او که شمشیر مالک اشتر بود، می‌دید که چگونه آرمان‌ها و هدف‌ها و فضیلت‌های مورد نظر او در جامعه کنونی ما به دست مشتی افراد غیرمسئول که آن شور و درد لازم را ندارند، مورد بازیچه قرار گرفته است. احترام ما به روح طالقانی و به شخصیت و نام طالقانی به خاطر تیتر و عنوان نیست. سال گذشته، آن روزی که امام امت، این برادر عزیز خود را از دست دادند به چند نکته در یادبود این مرحوم در مدرسه فیضیه قم اشاره کردند. مهمترین این نکته‌ها این بود که مردم به طالقانی بدین خاطر احترام می‌گذارند که طالقانی را نمونه‌ای از دین و مجسمه‌ای از آرمان‌ها و فضیلت‌های دین می‌شناسند. من مضمون فرمایشات امام را می‌گویم. عین الفاظ ایشان اینها نبود. طالقانی را جانشین امام می‌دانند. طالقانی را نموداری از راه و رسم ائمه هدی می‌دانند، یک روحانی مؤمن مبارز زجر کشیده را می‌شناسند و به این جهت به او احترام می‌گذارند.

مرحوم آیت‌الله طالقانی واقعاً یک انسان رنجدیده و زجرکشیده بود. چهل سال در میدان مبارزه بود. او چه می‌گفت؟ طالقانی چرا با دستگاه محمدرضا خانی مبارزه می‌کرد؟ طالقانی درد دین داشت، طالقانی با خودکامگی و سلطه شهوت‌رانی و خودخواهی مبارزه می‌کرد. طالقانی بندگان خدا را می‌دید که در اختیار سلطه‌گران و خودکامه‌ها و خودپسندها و هـــواپرست‌ها قـرار گرفته‌اند، این بود که مبارزه می‌کرد تا دین خدا غالب بشود و مردم را از اسارت‌ هوای نفس قدرتمندان بیرون بیاورد. یک سال از وفات طالقانی گذشته است. خدایا! نکند آرمان‌های طالقانی در این جامعه به عکس و درست در خط مقابل و به وسیله کسانی که از نام طالقانی می‌خواهند سپری بر خودخواهی‌های خود بگذارند، مورد بهره‌برداری قرار بگیرد. مرحوم آیت‌الله طالقانی اهمیت می‌داد به وحدت مردم. مبارزه ما در منطقه اسلامی و در کل جهان یک آرزویی در دل مردم زنده کرد. یک معنویتی را به دنیا نشان داد. یک زنجیره ناگسستنی را پاره کرد و از بین برد. حیف است که این انقلاب عظیم جهانی که مردم دنیا را امیدوار کرده است، این جا دستخوش خودخواهی‌ها و هوسرانی‌ها و هواپرستی‌ها بشود. من امروز می‌خواهم از روح طالقانی استمداد کنم و آنچه را که مورد رضای خداست، به عنوان توصیه به همه برادران و خواهرانی که در اینجا اجتماع کرده‌اند و به این انبوه جمعیت عظیم و همچنین به همه مردمی که این سخن را خواهند شنید در اقطار این کشور بگویم و همه را وصیت به حق و صبر و به وحدت کلمه و به دور شدن از خط خودخواهی بکنم.

دیشب دیدید امام چه فرمودند؟ دیشب دیدید امام "من" را و منیت را چگونه کوبیدند. نگوییم من، بگوییم ما، بگوییم خدا، بگوییم اسلام و مکتب و برای خاطر خدا از خود بگذریم. ای آیت‌الله طالقانی، ای روح بزرگ! تو "من" را در خودت شکستی. دشمن می‌خواست از عنوان و محبوبیت و وجهه آیت‌الله طالقانی برای آنچه که تصور می‌کرد تضعیف انقلاب است، استفاده کند. ولی مشت محکم طالقانی بر پوزه دشمن وارد آمد. دشمن منافق و دشمن ظاهر و آشکار سعی می‌کرد با توجه دادن به مرحوم آیت‌الله طالقانی، رهبری را تجزیه کنند. طالقانی همان حرفی را زد که امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابیطالب نسبت به پیغمبر(ص) آن حرف را گفت. امیرالمؤمنین فرمود: "کنا اذا احمر البأس اتقینا برسول‌الله" در میدان‌های جنگ وقتی آتش جنگ گداخته می‌شد ما به پیغمبر(ص) پناه می‌بردیم. مرحوم آیت‌الله طالقانی گفت:"من هر وقت مأیوس می‌شوم، هر وقت دلسرد می‌شوم، می‌روم قم خدمت امام امت می‌رسم و از او روحیه و اعتماد به نفس می‌گیرم." روحت شاد باد ای بزرگمرد زمان و ای بزرگ چهره انقلاب ما، ای قامت بلند شکیبایی و صبر و تحمل. "اشهد انک قد اقمت الصلوه" ما پیش خدا شهادت می‌دهیم که تو نماز بپاداشتی. شهادت می‌دهیم بر سر مزار پاک تو که نماز جمعه را احیا کردی. اجتماع عظیم مردم را تو به وجود آوردی. این مردم برای خاطر خدا در این اجتماعات جمع می‌شوند و این راهی بود که مرحوم آیت‌الله طالقانی به روی ما گشود. "اللهم اغفرللمؤمنین والمؤمنات و المسلمین و المسلمات. اللهم اغفر آیت‌الله طالقانی، اللهم اغفر لنا و لاحواننا الذین سبقونا بالایمان."

 بیانات رهبر معظم انقلاب در محفل بزرگداشت آیت‌الله طالقانی؛ 59.6.21/ خبرگزاری فارس