ناگفتههای هاشمی رفسنجانی از انتخاب رهبری
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی آیتالله هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با تسلیت ایام رحلت و سوگواری حضرت امام خمینی(ره) گفت: برگزاری باشکوه مراسم رحلت معمار بزرگ و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران بحمدلله در سراسر کشور با شکوه فراوان برگزار شد که این شکوه حکایت از آن دارد که مردم همچنان به راه و سیره امام راحل وفادارند. ایشان با اشاره به سخنان رهبری معظم انقلاب اسلامی در مرقد مطهر امام راحل گفت: سخنان ارزشمند و رهنمودهای ایشان در این مراسم، شکوه این ایام را کامل کرد.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، پانزده خرداد را نقطه عطفی در تاریخ مبارزات مردم ایران علیه رژیم ستمشاهی و طاغوت توصیف کرد و گفت: پس از تصویب قانون انجمنهای ایالتی و ولایتی، توسط دولت شاهنشاهی، امام(ره) با هدایت مردم، به طور جدی با دولت وارد مبارزه شدند تا حدّی که دولت ظرف مدت کوتاهی، مجبور به عقبنشینی شد و قدرت رهبری امام و تبعیت مردم از ایشان در راه اسلام و معارف دینی جامعه، بسیار نیرومند آشکار شد.
ایشان افزود: تحریم رفراندوم شاهنشاهی و جشن نیمه شعبان در آن زمان توسط امام، موجب خشم بیشتر شاه شد تا جایی که کماندوها به مراسم عزاداری امام جعفر صادق(ع) در مدرسه فیضیه و جلسه عزاداری آیتالله العظمی گلپایگانی، حمله کردند و با ضرب و شتم و غارت حجرههای طلاب، جلسه را به هم زدند و چند روز بعد معافیت از سربازی طلاب حوزه را لغو و جمعی از آنان را بازداشت و عدهای را به خدمت سربازی فرستادند که من هم جزء آن گروه بودم.
آیتالله هاشمی رفسنجانی با ذکر خاطراتی از دوران سربازی خود در پادگان باغشاه تهران و فعالیتهای مذهبی - انقلابی طلاب در دوران سربازی، گفت: من از پادگان مرخصی گرفتم و برای دیدار همسر و فرزندان به قم رفتم و خدمت امام رسیدم، امام بسیار محبت کردند، شرحی از پادگان و وضع طلاب که حدود پنجاه نفر بودیم، دادم و امام فرمودند در روز عاشورا سخنرانی مهمی خواهند داشت. روز عاشورا طلاب در فضای باغشاه برای سربازها سخنرانی داشتند، رژیم از فعالیت طلاب در پادگانها نیز به ستوه آمد تا جایی که سپهبد عظیمی، همان روز در بازدید از باغشاه به فرماندهان اعتراض کرد که چرا پادگان را طلابخانه و به حوزه علمیه تبدیل کردهاند؟ ایشان افزود: سخنرانی کوبنده امام در عصر عاشورا در مدرسه فیضیه قم آبروی شاه را به طور کامل خدشهدار کرد و شاه فهمید که امام در مبارزه بسیار جدی هستند.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام اظهار داشت: شبانه امام را از منزلشان دستگیر و به زندان منتقل کردند و علیرغم آمادگی پلیس، ارتش و ساواک فردای آن روز مردم در تهران و شهرهای دیگر و به خصوص ورامین قیام کردند. ایشان ادامه داد: در دوران آموزش گردانها را از جمله طلاب با کولهبار، پیاده از باغشاه به اردوگاه آموزش نظامی چیتگر بردند که روی چادرها شعار مرگ بر شاه و زنده باد خمینی نوشته شده بود، مطلع شدم که در ستاد من را متهم کردند.
آیتالله هاشمی رفسنجانی تأکید کرد: هر چند رژیم شاه موفق شد با زندانی کردن و سپس تبعید امام و سرکوب مردم، موقتاً قیام مردم را ساکت کند، ولی همان وقایع آتش زیر خاکستری شد که بعدها، شعلههای آن در انقلاب اسلامی سال ۵۷ فروزان، برافروخته و انقلاب اسلامی پیروز شد. رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با گرامیداشت یاد و خاطره شهدای پانزدهم خرداد، به ویژه در شهرهای قم، ورامین و تهران، از خانوادههای معزز آن عزیزان نیز تجلیل کرد.
آیتالله هاشمی رفسنجانی، برگزاری مناسب مجلس خبرگان رهبری پس از رحلت حضرت امام(ره) را برای تعیین رهبری نظام، یکی از مقاطع درخشان انقلاب اسلامی ذکر کرد. ایشان افزود: بعد از رحلت امام اعضای خبرگان شبانه برای تشکیل جلسه به تهران فراخوانده شدند تا خللی در اداره کشور ایجاد نشود. در آن زمان ۱۴ نفر قصد داشتند جریان انتخاب رهبری را به نحو دیگری رقم بزنند که اکثریت اعضا با تصمیم قاطع خود، رهبری آیتالله خامنهای را اعلام کردند.
ایشان با تأکید بر اینکه بحث شورایی یا فردی بودن رهبری در آن زمان مطرح و موافقین و مخالفینی داشت، گفت: شخص آیتالله خامنهای در موافقت با رهبری شورایی سخنرانی کردند که در نهایت در رأیگیری، ۴۵ نفر به فرد و ۳۵ نفر به شورایی رأی دادند که در نتیجه با رد نظریه شورای رهبری، به انتخاب رهبری معظم انقلاب رسیدیم. ایشان گفت: مباحث انجام شده در مورد انتخاب شورایی ثبت و ضبط شده است که البته هنوز قابل انتشار و بازگویی نیست.
۱۴ نفر به آیتالله گلپایگانی رأی دادند
هاشمی رفسنجانی در کتاب خاطرات خود، جلسه مجلس خبرگان رهبری در روز ۱۴ خرداد سال ۱۳۶۸ را اینگونه شرح داده بود: بعد از نماز به مجلس رفتم. اعضای هیأت رئیسه مجلس خبرگان، شب در مجلس خوابیده بودند. صبحانه را با هم صرف کردیم و درباره برنامه جلسه خبرگان مذاکره کردیم. دیشب تا امروز صبح، خبرگان از اطراف کشور به تهران رسیده بودند.
اطلاع دادند جلسه مجلس شورای اسلامی آماده است. به آنجا رفتم. جلسه غیرعلنی بود. نمایندگان از رحلت امام مطلع بودند. با رسیدنم، من و نمایندگان گریه زیادی کردیم. کمی با آنها درباره رحلت امام صحبت کردم. جلسه غیررسمی بود. یک هفته مدت مسئولیت هیأت رئیسه را تمدید کردیم، چون دو سه روز دیگر تمام میشود و هفته آینده بعد از تعطیلات که مجلس شروع به کار میکند، وقت اعتبار هیأت رئیسه تمام شده. با این تمدید، مشکل برطرف شد.
بیانیهای برای مجلس خبرگان تهیه کردیم و برای انتشار دادیم. حدود ساعت هشت و نیم صبح جلسه مجلس خبرگان آماده شد و رسمیت جلسه را به ریاست آیتالله مشکینی اعلان کردیم. ایشان صحبت کوتاهی کردند.
وصیتنامه امام در صندوق امانات در دفتر من بود. بیرون آوردیم و در جلسه رسمی پلمپ شکسته شد. وصیتنامه را از پاکت بیرون آوردیم. در سال ۱۳۶۱ نوشته شده و سال گذشته تجدید نظر شده است. آخر وصیتنامه نوشته شده بود که آن را به ترتیب احمد آقا، رئیسجمهور، رئیس مجلس، رئیس دیوان عالی کشور و یا یکی از اعضای شورای نگهبان برای مردم بخوانند. احمد آقا اطلاع داد که آمادگی ندارد. نوبت به [آیتالله خامنهای] رئیسجمهور رسید. ایشان وصیتنامه را برای حضار خواندند. حضار جلسه خبرگان، نمایندگان مجلس، اعضای دولت، شورای نگهبان و شورای عالی قضائی و دیگران بودند. قرائت وصیتنامه حدود دو ساعت و نیم طول کشید. نزدیک ظهر جلسه ختم شد.
به دفترم رفتم. ناهار و نماز و استراحت انجام شد و سپس برای ادامه جلسه خبرگان به تالار مجلس رفتم. با صحبت کوتاه آقای مشکینی، جلسه شروع و من هم موضوع بحث را توضیح دادم. این جلسه تا ساعت هفت و نیم بعد از ظهر با یک تنفس ادامه یافت.
بحثهای زیادی شد. بعضیها طرفدار رهبری شورایی و بعضی خواهان رهبری فردی بودند. بعضی آیتالله خامنهای و بعضیها آیتالله [سید محمدرضا] گلپایگانی را مطرح کردند و برای شورا هم اسمهایی برده شد. قبلاً در مشورتهای سران قوا و جمعی دیگر از بزرگان به این نتیجه رسیده بودیم که شورایی مرکب از آیات خامنهای، موسوی اردبیلی و مشکینی رهبری را به عهده بگیرند ولی در مذاکرات، رهبری فردی رأی بیشتری آورد. آیتالله خامنهای با رهبری فردی مخالفت کردند. من هم مخالف بودم. نوبت نرسید. ابتدا به پیشنهاد اعضای جامعه مدرسین [حوزه علمیه قم] که عضو مجلس خبرگان بودند، آیتالله گلپایگانی مطرح شد. حدود ۱۴ نفر به ایشان رأی دادند. سپس پیشنهاد رهبری آیتالله خامنهای مطرح شد. خود ایشان پشت تریبون رفتند و گفتند من با رهبری شورایی مطابق قانون اساسی موافقم و با رهبری فردی مخالفم. پس چگونه نامزد بشوم؟
من که جلسه را اداره میکردم، گفتم اکنون با رأی خبرگان، رهبری فردی قانون شده و چارهای نیست. سرانجام آقای خامنهای با ۶۰ رأی از ۷۴ عضو حاضر رأی آوردند و مسأله به این مهمی به این خوبی حل شد. من هم در چند مورد صحبت کوتاهی کردم و نظرات امام را درباره صلاحیت رهبری آقای خامنهای نقل کردم. از قول حاج احمد آقا و آیتالله موسوی اردبیلی هم که در جلسه خدمت امام بودند، همین مضامین تأیید شد.
خبر آمادهباش نیروهای عراقی در مقابل منطقه عین خوش که در اثنای جلسه توسط دکتر [حسن] روحانی رسید و من به جلسه اطلاع دادم، تاثیر زیادی در آمادگی اعضای خبرگان برای ختم کار داشت؛ موفقیت بزرگی است.
به دفترم آمدم. نمایندگان مجلس جمع بودند. خواستند که جریان جلسه خبرگان را برایشان تعریف کنم؛ پذیرفتم. متنی برای تأیید و امضاء این انتخاب تهیه شد. بعضی از رادیکالها مخالفت دارند.
آیتالله خامنهای آمدند، برای شیوه انجام وظایف رهبری با هم صحبت کردیم. قرار شد احکام انتخابات یا انتصابات امام را ایشان تایید کنند و قرار شد به صداوسیما بگویم بهای لازم را به موضوع بدهد. تصمیمات مهمی با هم گرفتیم.
شب عفت اطلاع داد به خاطر آمد و رفت وسیع مردم به بیت امام و کوچه مجاور، امنیت کافی در خانه نیست و بهتر است در مجلس بمانم. پذیرفتم.
اعضای جامعه مدرسین به آیتالله گلپایگانی رای دادند
هاشمی رفسنجانی در اردیبهشتماه ۱۳۹۰ در گفتوگویی با سایت «آینده» به ۱۴ رأی اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در جلسه خبرگان رهبری به آیتالله گلپایگانی اشاره کرده بود: «آیتالله گلپایگانی، آیتالله اراکی و آیتالله نجفی مراجع خوبی بودند، ولی فکر نمیکردیم بتوانند انقلاب را اداره کنند. به همین خاطر آیتالله گلپایگانی در اجلاس خبرگان سال ۶۸، با اینکه امام هم نبودند، وقتی در مقابل آیتالله خامنهای قرار گرفتند، ۱۳ یا ۱۴ رأی آورد که رأی اعضای جامعه مدرسین بود. همه ما آیتالله گلپایگانی را به عنوان مرجع تقلید، مدرس سطح بالا، آدم متدین و خیلی خوب قبول داشتیم و بیشتر ما در جلسات درس ایشان شرکت میکردیم، ولی ذات و شخصیتش، شخصیت رهبری سیاسی نبود. در سیاست نبود. آیتالله نجفی و همچنین آیتالله اراکی چنین وصفی داشتند.»
نظر شما :