الویس و نیکسون؛ عکسی که فیلم شد
روایت سینمایی ماجرای دیدار سلطان و پرزیدنت
تاریخ ایرانی: «الویس و نیکسون» نام فیلم درام - کمدی آمریکایی است که در روز ۲۲ آوریل امسال در سینماهای جهان به نمایش درخواهد آمد. این فیلم داستان روزی را روایت می‌کند که خواننده و هنرپیشهٔ مشهور آمریکایی «الویس پریسلی» به کاخ سفید رفته و خواهان یک ملاقات فوری با ریچارد نیکسون شد. او از نیکسون خواست تا به او سمت مأمور مخفی ادارهٔ مبارزه با مواد مخدر را اعطا کند. لیزا جانسن کارگردانی این فیلم را به عهده دارد. هنرپیشهٔ مشهور هالیوود کوین اسپیسی در نقش ریچارد نیکسون ظاهر شده و مایکل شانن نیز نقش الویس پریسلی را ایفا می‌کند. سایت اسمیتسونین شرح کامل این ملاقات را به قلم پیتر کارلسون به چاپ رسانده است:
به نظر می‌رسد که این عکس یک شوخی باشد که توسط نرم‌افزارهای کامپیوتری تهیه شده است یا عکسی از دنیای پس از مرگ که افراد مشهور قرن بیستم همچون ریچارد نیکسون و الویس پریسلی در آنجا دور هم جمع شده‌اند و با یکدیگر معاشرت می‌کنند. اما این یک تصویر حقیقی است، عکس رسمی کاخ سفید از یک ملاقات عجیب که در این دنیا رخ داده است: در ۲۱ دسامبر سال ۱۹۷۱ در دفتر رئیس‌جمهور واقع در کاخ سفید.
ماجرا چند روز پیش از این عکس در ممفیس آغاز شد؛ جایی که پدر الویس، ورنون و همسرش پریسیلا به الویس گلایه کردند که برای خرید هدایای کریسمس پول بسیاری خرج کرده است؛ بیش از ۱۰۰ هزار دلار برای خرید ۳۲ اسلحه و ده ماشین مرسدس بنز. الویس که آزرده خاطر شده بود به سمت فرودگاه رفت و بلیت اولین پرواز را که از قضا به مقصد واشنگتن در حرکت بود را خریداری کرد. در آنجا به یک هتل رفت ولی اندکی بعد که حوصله‌اش سر رفت به سمت لس‌آنجلس حرکت کرد.
«الویس با من تماس گرفت و از من خواست تا در فرودگاه به دنبالش بروم.» جری شیلینگ دستیار همیشگی الویس رأس ساعت ۳ صبح در فرودگاه حاضر شد تا «سلطان» را به ویلایش در لس‌آنجلس برساند. الویس در حین سفر تعدادی اسلحه حمل می‌کرد و کلکسیون نشان‌های پلیس را نیز به همراه داشت. او تصمیم گرفت که نشان «ادارهٔ فدرال مبارزه با مواد مخدر و داروهای خطرناک» را نیز از واشنگتن به دست بیاورد. پریسیلا پریسلی در کتاب خاطرات خود «من و الویس» می‌نویسد: «نشان مبارزه با مواد مخدر به نوعی برای او نهایت قدرت محسوب می‌شد. [فکر می‌کرد] اگر این نشان را به دست بیاورد می‌تواند با سلاح‌هایش و انواع مواد مخدر وارد هر کشوری که می‌خواهد بشود.» او فقط یک روز در لس‌آنجلس ماند و سپس از شیلینگ خواست تا با او به پایتخت بازگردد. شیلینگ می‌گوید: «او دلیل این سفر را به من نگفت اما حدس می‌زدم که به دست آوردن نشان ادارهٔ مبارزه با مواد مخدر در سفر به پایتخت دخیل باشد.» طی این پرواز شبانه به واشنگتن، الویس نامه‌ای خطاب به پرزیدنت نیکسون نوشت: «جناب رئیس‌جمهور، مایل هستم تا هر خدمتی که از من بر می‌آید را برای کشورم به انجام برسانم.» آنچه که در عوض این خدمت می‌خواست دریافت نشان ماموران فدرال بود. او اضافه کرد: «مایلم تا با شما دیدار کنم» و به اطلاع نیکسون رساند که در هتل واشنگتن با نام مستعار جان باروز مستقر خواهد شد: «در اینجا باقی خواهم ماند تا تمامی اعتبارات لازم برای یک مأمور فدرال را کسب کنم.» پس از آنکه هواپیما فرود آمد، الویس و شیلینگ با یک لیموزین به سمت کاخ سفید حرکت کردند و الویس حدود ساعت ۶ صبح نامهٔ خود را به در ورودی کاخ سفید ارائه داد.
اندکی پس از ورود به هتل، الویس به سمت اداره مبارزه با مواد مخدر و داروهای خطرناک به راه افتاد. او با معاون رئیس اداره دیدار کرد ولی نتوانست تاییدیهٔ نشان را دریافت کند. در این حین نامهٔ او به دست یکی از مشاوران نیکسون - اگیل باد کراگ - رسید، از قضا او یکی از طرفداران الویس بود. کراگ از ایدهٔ ملاقات نیکسون و الویس بسیار خوشش آمد و توانست روسای خود - از جمله باب هلدمن رئیس دفتر نیکسون - را متقاعد کند تا چنین دیداری صورت بگیرد. کراگ با هتل واشنگتن تماس گرفت و طی گفت‌وگو با شیلینگ این قرار ملاقات را تنظیم کرد.
حدود ظهر، الویس به همراه شیلینگ و محافظ شخصی‌اش سانی‌وِست ـ که تازه از ممفیس رسیده بود - وارد کاخ سفید شد. او کت و شلوار مخمل بنفش به تن داشت و آن را به یک کمربند با سگک بزرگ طلایی مزین کرده بود و عینک آفتابی کهربایی رنگ نیز به چشم زده بود. الویس یک هدیه نیز به همراه آورده بود: یک کُلت ۴۵ که در جعبه‌ای به نمایش گذاشته شده بود که آن را از دیوار منزل شخصی‌اش در لس‌آنجلس به پایین آورده بود. این هدیه توسط ماموران حفاظتی توقیف شد و کراگ، الویس را - بدون همراهانش - به ملاقات با نیکسون برد.
کراگ ملاقات را اینگونه به خاطر می‌آورد: «ابتدای ورود به دفتر رئیس‌جمهور کمی ترسیده و متعجب بود ولی اندکی بعد به شرایط خو گرفت و صمیمی شد.» رئیس‌جمهور و سلطان با یکدیگر دست می‌دادند و عکاس رسمی کاخ سفید آلی اتکینز این صحنه را ثبت می‌کرد. سپس الویس نشان‌های پلیس خود را نمایش داد.
سیستم معروف ضبط صوت نیکسون هنوز تعبیه نشده بود، در نتیجه هیچ نسخهٔ صوتی از این گفت‌وگو در دست نیست. اما کراگ یادداشت‌هایی از این ملاقات برداشته است: «پریسلی گفت که به نظر او گروه بیتلز عامل اصلی ایجاد روحیات ضدآمریکایی هستند. رئیس‌جمهور نیز اشاره کرد کسانی که از داروهای مخدر استفاده می‌کنند سردمداران تظاهرات ضد آمریکایی هستند.»
الویس به نیکسون گفت: «من حامی شما هستم» و اضافه کرد که او در زمینهٔ فرهنگ مواد مخدر و شستشوی مغزی توسط کمونیست‌ها مطالعاتی انجام داده است. سپس از رئیس‌جمهور درخواست کرد تا نشان ادارهٔ مبارزه با مواد مخدر و داروهای خطرناک را دریافت کند. نیکسون از کراگ پرسید: «آیا می‌توانیم یک نشان برای او بیابیم؟» کراگ پاسخ داد که می‌تواند و نیکسون دستور آن را صادر کرد. الویس سر از پا نمی‌شناخت. کروگ می‌نویسد: «طی یک حرکت غیرمنتظره الویس دست چپش را بر دوش رئیس‌جمهور انداخت و او را در آغوش کشید.»
پیش از پایان ملاقات، الویس از نیکسون خواست تا با شیلینگ و وست هم دیدار کند، این دو نفر به داخل دفتر رئیس‌جمهور وارد شدند. نیکسون با شوخی مشتی به شانهٔ شیلینگ زد و به هر دو نفر دکمه سردست مخصوص کاخ سفید اهدا کرد. الویس گفت: «آقای رئیس‌جمهور این دو نفر متأهل نیز هستند.» در نتیجه رئیس‌جمهور دو گل سینهٔ کاخ سفید نیز به آن‌ها هدیه داد. پس از آنکه کراگ، الویس را به ناهار در کاخ سفید دعوت کرد، الویس هدیهٔ خود را دریافت کرد: نشان مبارزه با مواد مخدر.
به درخواست الویس این ملاقات محرمانه باقی ماند. یکسال بعد روزنامه‌نگاری با نام جک اندرسون این خبر را منتشر کرد: «الویس نشان ادارهٔ مبارزه با مواد مخدر را دریافت کرد.» اما به نظر می‌رسید که کسی اهمیتی برای این خبر قائل نیست.
در سال ۱۹۸۸، سال‌ها پس از استعفای نیکسون و مرگ الویس به دلیل سوءمصرف مواد مخدر، یک روزنامه در شیکاگو گزارش داد که آرشیو ملی عکس‌های این ملاقات را به فروش گذاشته است، در عرض یک هفته هشت هزار نفر خواستار یک نسخه از این عکس شدند. به این ترتیب این عکس پرفروش‌ترین عکس در تاریخ آرشیو شد.
امروزه تی‌شرت، لیوان، آهن‌ربای یخچال و حباب‌های مزین به این عکس در فروشگاه آرشیو ملی به فروش می‌رسند و کریس دردریان، رئیس فروشگاه آرشیو ملی قصد دارد تا آویزهای مزین به تصویر نیکسون و الویس را نیز به فروش برساند. دلیل شهرت این عکس چیست؟ دردریان معتقد است که عدم تجانس و ناسازگاری این دو شخصیت دلیل محبوبیت این تصویر است: «یک رئیس‌جمهور متین و موقر در کنار یک خوانندهٔ راک اند رول. این یک عکس بسیار تاثیرگذار است.»
کراگ هم با این نظر موافق است: «دیدن این دو نفر کنار یکدیگر بسیار تعجب‌برانگیز است. در اینجا رهبر دنیای غرب و سلطان راک اند رول کنار یکدیگر ایستاده‌اند و واضح است که از مصاحبت با یکدیگر لذت می‌برند. بیننده با خود فکر می‌کند: چطور چنین چیزی ممکن است؟»
نظر شما :