از مسعودی تا دعایی؛ اطلاعات سرمایه ملی ایران

به جز تلاش عجیب و مدیریت تحسین برانگیز سیدمحمود دعایی در گسترش موسسه اطلاعات، چه از نظر کمی، چه کیفی، چه در حدود امکانات و چه در تنوع خدمات، که بسیار آبرومندانه و خردمندانه است، چه در رسیدگی به نیروی انسانی و چه توجه به زوایای مختلف امور فرهنگی مرتبط با فعالیت خود، نکته‌ای در این بازدید نظر بنده را جلب کرد که علیرغم ارتباط با بسیاری از مراکز فرهنگی در کشور، کمتر چنین توجهی را از مدیران این حوزه مشاهده کرده بودم. نکته‌ای که چه در سخنان شیرین و شخصیت جذاب سید محمود دعایی، که کمتر کسی را در چنین موقعیتی به فروتنی، خوشرویی و توانایی ذهنی او دیده و شناخته‌ام، و چه در سخنان سایر کارکنان این مجموعه مشاهده کردم، عدم تلاش برای جدایی تاریخ موسسه از ابتدای تاسیس آن و بنیانگذارش است. این موضوع نه تنها در سخنان کارکنان و مدیران، بلکه در توجه به آثار به جای مانده و حتی میز و نیمکت‌های قبلی موسسه نیز دیده می‏شود.

ایجاد یک موزه کوچک اما بسیار جذاب و خاطره انگیز تا تکرار مداوم نام مرحوم مسعودی به عنوان بنیانگذار موسسه، حس خوشایندی از تلاش برای تداوم یک رسانه و قدردانی از پایه‌گذاری یک امر مهم و قابل اعتنا، هر چند در فضاها و تجربیات متفاوت، به دست می‌دهد.

گسست تاریخی، معمولا آنچنان با حرکت‌های فرهنگی و اجتماعی در کشور ما عجین شده که همواره انتظار فروپاشی یک حرکت و ظهور حرکتی دیگر را می‌کشیم، در حالی که همه می‌دانیم این گسست‏‌ها آفت مهم توسعه اجتماعی و فرهنگی کشور است. موسسه اطلاعات که امروز با در بر داشتن امکانات بسیار زیاد و مدیریت عالی، مایه فخر و مباهات رسانه‌‏های کشور است، با عدم قطع پیوند خود با گذشته، حس خوش پیوند با تاریخ ایران را با همه خوشی‏‌ها و غم‌‏هایش به ایرانی‌ها هدیه‌ می‌دهد. این تداوم از آن جهت بسیار مهم‌تر و جالب است که در تاریخ این موسسه شاهد وقوع یک انقلاب اسلامی بزرگ هستیم که کاملا از هر نظر با نظام سیاسی و اجتماعی‌‏ای که این روزنامه در آن تاسیس شده بود، تفاوت داشت. در عین حال موسس این رسانه مهم و تاثیرگذار نیز سال‌ها قبل از انقلاب به دیار باقی شتافته بود. اما امروز نه تنها انقطاع قابل انتظار، علیرغم مدیریتی از خاستگاهی متفاوت، اتفاق نیفتاده بلکه لوازم کار مرحوم مسعودی نیز در موسسه نگهداری می‌‏شود و به شما یادآوری می‌شود که وی بنیانگذار این موسسه است. این موضوع فقط از فروتنی سیدمحمود دعایی که یکی از خصلت‌‏های بزرگش است، ناشی نمی‏‌شود بلکه بیانگر وجود نهادینه یک حس بزرگ مسئولیت‌پذیری نسبت به کشور و سرنوشت آن است که حاضر نیست از هیچ حرکتی که در جهت توسعه این کشور صورت گرفته، چشم بپوشد. برای همین است که امروز من به "اطلاعات" به عنوان سرمایه ملی ارزشمند، فراتر از هر ارزش مادی دیگر نگاه می‌کنم.

اطلاعات امروز دیگر برای من یک رسانه نیست، اطلاعات به اندازه تاریخ کشورم برایم ارزش دارد و یادآور ارزش قدرشناسی و ارزش تداوم فرهنگی و اجتماعی است. اطلاعات امروز بیانگر آن است که چگونه تداوم یک حرکت رسانه‌‏ای و فرهنگی- اجتماعی مایه فخر و مباهات کشور می‌شود. آیا جز تداوم می‌شد این ارزش عظیم را آفرید؟ امروز دیگر موسسه اطلاعات یک موسسه رسانه‌ای نیست؛ اطلاعات، تاریخ رسانه ایران و متعلق به همه ایرانیان است. اطلاعات امروز برای ما سرمایه ملی است.